Op een zonnige middag in Amsterdam straalde de zon helder boven Vondelpark.

On a sunny afternoon in Amsterdam, the sun shone brightly above Vondelpark.

Sophie liep langs de vijver.

Sophie walked by the pond.

Ze droeg een lichte zomerse jurk en haar hoed waaide bijna weg in de wind.

She wore a light summer dress, and her hat almost blew away in the wind.

De bomen waren vol met groene bladeren en veel mensen zaten op het gras.

The trees were full of green leaves, and many people sat on the grass.

Sophie keek om zich heen.

Sophie looked around.

Ze zocht haar vrienden.

She was searching for her friends.

Ze had een mand vol met lekkernijen bij zich: broodjes, kaas en vers fruit.

She had a basket full of treats with her: sandwiches, cheese, and fresh fruit.

Bij een grote eik zag Sophie haar vrienden.

By a large oak tree, Sophie saw her friends.

"Hoi!" riep ze vrolijk.

"Hi!" she called out cheerfully.

Haar vrienden zwaaiden en Sophie rende naar hen toe.

Her friends waved, and Sophie ran toward them.

Ze legde de mand op een kleed uit.

She placed the basket on a spread-out blanket.

“We hebben je gemist,” zei Anna, een van haar vrienden.

“We missed you,” said Anna, one of her friends.

“Het is zo’n mooie dag!”

“It's such a beautiful day!”

Sophie glimlachte.

Sophie smiled.

“Ik ben zo blij jullie te zien. Laten we eten en genieten.”

“I’m so happy to see you all. Let’s eat and enjoy.”

Ze zaten op het kleed en begonnen te eten.

They sat on the blanket and started to eat.

Sophie nam een broodje en gaf stukjes fruit aan iedereen.

Sophie took a sandwich and handed out pieces of fruit to everyone.

Ze lachten en praatten over alles: werk, reizen en dromen.

They laughed and talked about everything: work, travel, and dreams.

Plots kwam er een hondje aangehuppeld.

Suddenly, a little dog came trotting over.

Het was een klein bruin hondje met een rode halsband.

It was a small brown dog with a red collar.

Het snuffelde rond en keek nieuwsgierig naar de mand.

It sniffed around and looked curiously at the basket.

Sophie lachte.

Sophie laughed.

“Wie is jouw baasje, kleintje?” vroeg ze.

“Who is your owner, little one?” she asked.

Het hondje kwispelde blij.

The dog wagged its tail happily.

“Misschien is hij verdwaald,” zei Anna bezorgd.

“Maybe he’s lost,” Anna said worriedly.

Ze stonden op en keken om zich heen.

They stood up and looked around.

Na een tijdje zagen ze een meisje op een fiets.

After a while, they saw a girl on a bike.

Ze riep iets.

She was calling out something.

Het hondje rende meteen naar haar toe.

The dog immediately ran toward her.

"Bobby, daar ben je!" riep het meisje.

"Bobby, there you are!" the girl called.

Sophie en haar vrienden lachten opgelucht.

Sophie and her friends laughed in relief.

“Hij zocht gewoon een avontuur,” zei Sophie.

“He was just looking for an adventure,” Sophie said.

Het meisje bedankte hen en fietste weg met Bobby.

The girl thanked them and rode away with Bobby.

De zon zakte langzaam naar beneden.

The sun slowly set.

Het werd wat koeler.

It got a bit cooler.

Sophie en haar vrienden pakten de spullen in.

Sophie and her friends packed up the things.

Het was tijd om te gaan.

It was time to go.

“Dit was een geweldige dag,” zei Anna.

“This was a wonderful day,” said Anna.

“Bedankt, Sophie.”

“Thank you, Sophie.”

Sophie glimlachte breed.

Sophie smiled broadly.

“Laten we dit vaker doen,” zei ze.

“Let’s do this more often,” she said.

Ze knuffelden en gingen elk hun eigen weg.

They hugged and went their separate ways.

De zonsondergang kleurde de hemel oranje en roze.

The sunset colored the sky orange and pink.

Sophie liep rustig naar huis.

Sophie walked home calmly.

Ze dacht terug aan de lach en het plezier met haar vrienden.

She thought back to the laughter and fun with her friends.

Het was een perfecte dag in Vondelpark.

It had been a perfect day in Vondelpark.