Op een zonnige lentedag wandelden Sander en Marieke door de prachtige Keukenhof-tuinen.

On a sunny spring day, Sander and Marieke were walking through the beautiful Keukenhof gardens.

De lucht was fris en helder.

The air was fresh and clear.

De zon scheen fel op de duizenden tulpen die overal bloeiden.

The sun shone brightly on the thousands of tulips blooming everywhere.

Kleuren van rood, geel, roze, en paars verspreidden zich als een levendig tapijt door het park.

Colors of red, yellow, pink, and purple spread like a vibrant carpet through the park.

Sander hield zijn camera stevig vast.

Sander held his camera tightly.

"Marieke, waar denk je dat we de beste plek vinden voor foto's?"

"Marieke, where do you think we can find the best spot for photos?"

vroeg hij.

he asked.

Marieke keek om zich heen en zag de vele toeristen foto's maken.

Marieke looked around and saw many tourists taking pictures.

"Ik denk dat we verder moeten lopen," zei Marieke.

"I think we need to walk further," Marieke said.

"Misschien is er een rustiger plek met een mooi uitzicht."

"Maybe there's a quieter spot with a nice view."

Ze volgden een kronkelend pad langs vijvers en fonteinen.

They followed a winding path along ponds and fountains.

Soms stopten ze even om een foto te maken, maar nergens vonden ze dé plek.

Sometimes they stopped to take a picture, but nowhere did they find the perfect spot.

Na een tijdje kwamen ze bij een groot veld met witte tulpen.

After a while, they came to a large field of white tulips.

Bijna niemand was daar en de bloemen golfden als een zee in de wind.

Almost no one was there and the flowers waved like a sea in the wind.

"Hier is perfect!"

"This is perfect!"

riep Sander blij.

Sander exclaimed happily.

Hij zette zijn camera op de perfecte hoogte.

He set his camera at the perfect height.

Marieke ging naast een rij tulpen staan en glimlachte breed.

Marieke stood next to a row of tulips and smiled broadly.

Sander maakte een paar foto's.

Sander took a few pictures.

Daarna wisselden ze.

Then they switched.

Marieke nam nu foto's van Sander die tussen de tulpen stond.

Marieke now took pictures of Sander standing among the tulips.

Net toen ze dachten dat ze klaar waren, verscheen de zon achter een wolk vandaan en wierp prachtige gouden stralen over het veld.

Just when they thought they were done, the sun appeared from behind a cloud and cast beautiful golden rays over the field.

"Wacht even, nog een paar foto's!"

"Wait a moment, a few more photos!"

zei Sander snel.

Sander said quickly.

De beelden waren magisch.

The images were magical.

Na een tijdje gingen ze zitten op een bankje dichtbij om de foto's te bekijken.

After a while, they sat down on a nearby bench to look at the photos.

"Deze zijn prachtig," zei Marieke.

"These are beautiful," Marieke said.

"Wat een geluk dat we deze plek hebben gevonden."

"How lucky we found this spot."

Sander knikte instemmend.

Sander nodded in agreement.

"Ik ben blij dat we niet meteen stopten.

"I'm glad we didn't stop right away.

Het zoeken was de moeite waard."

The search was worth it."

Ze bleven nog een paar uur in de tuinen, maar geen enkel ander veld kon tippen aan het witte tulpenveld.

They stayed in the gardens for a few more hours, but no other field could compare to the white tulip field.

Uiteindelijk verlieten ze de Keukenhof met mooie foto's en nog mooiere herinneringen.

Eventually, they left the Keukenhof with beautiful photos and even more beautiful memories.

De zoektocht naar de perfecte plek was goed afgelopen.

The search for the perfect spot had ended well.