Op een zonnige zomerdag wandelde Femke door de drukke markt van Amsterdam.

On a sunny summer day, Femke walked through the busy market of Amsterdam.

De geur van versgebakken brood en rijpe tomaten vulde de lucht.

The scent of freshly baked bread and ripe tomatoes filled the air.

Kleurige kraampjes stonden overal, en mensen liepen kriskras door elkaar.

Colorful stalls stood everywhere, and people were moving haphazardly through the crowd.

Femke, een vastberaden 16-jarige, liep langs de stalletjes.

Femke, a determined 16-year-old, walked past the stalls.

Ze had een doel voor ogen: genoeg eten en spullen kopen voor haar broertjes en zusjes in het weeshuis.

She had a purpose: to buy enough food and supplies for her little brothers and sisters at the orphanage.

Femkes hart klopte wat sneller dan normaal.

Femke's heart beat a bit faster than usual.

Ze had niet veel geld bij zich en moest zorgvuldig kiezen.

She didn't have much money with her and had to choose carefully.

Haar ogen gleden over de prijzen van het verse fruit.

Her eyes scanned the prices of the fresh fruit.

"Te duur," mompelde ze tegen zichzelf.

"Too expensive," she mumbled to herself.

Ze moest slim zijn.

She had to be smart.

Ze liep verder naar een kraampje met groenten.

She moved on to a stall with vegetables.

"Hoeveel kosten deze aardappelen?"

"How much are these potatoes?"

vroeg Femke.

Femke asked.

"Drie euro per kilo," antwoordde de verkoper.

"Three euros per kilo," the vendor replied.

Femke rekende snel in haar hoofd.

Femke quickly calculated in her head.

Ze had slechts twintig euro.

She had only twenty euros.

Ze kocht maar een halve kilo.

She bought just half a kilo.

"Dat moet genoeg zijn voor een paar dagen," dacht ze.

"That should be enough for a few days," she thought.

Femke liep door naar de kaaswinkel.

Femke walked on to the cheese shop.

Haar broertjes en zusjes hielden van kaas.

Her brothers and sisters loved cheese.

Maar de prijs deed haar twijfelen.

But the price made her hesitate.

Ze aarzelde, maar besloot toch een klein stuk te kopen.

She hesitated but decided to buy a small piece anyway.

"Ze verdienen ook iets lekkers," fluisterde ze.

"They deserve something tasty too," she whispered.

Bij de kraam met droogwaren moest ze nog een moeilijke beslissing nemen.

At the dry goods stall, she had to make another tough decision.

De goedkopere producten zagen er niet erg vers uit.

The cheaper products didn't look very fresh.

De betere producten kostten meer.

The better products cost more.

Ze wist dat de kinderen gezonde en voedzame maaltijden nodig hadden.

She knew the children needed healthy and nutritious meals.

Ze koos de betere producten, ondanks de hogere prijs.

She chose the better products despite the higher price.

"Ik zal wel iets anders besparen," dacht ze.

"I'll save somewhere else," she thought.

Femke voelde zich angstig.

Femke felt anxious.

Ze keek naar de rest van haar geld.

She checked her remaining money.

Zou dit genoeg zijn?

Would it be enough?

Ze liep langs een snoepkraam.

She walked past a candy stall.

Haar hart deed een sprongetje.

Her heart skipped a beat.

Wat zou ze graag snoepjes kopen voor haar broertjes en zusjes.

How she would love to buy candies for her brothers and sisters.

Ze zag hun lachende gezichten voor zich.

She imagined their smiling faces.

Ze stak haar hand in haar zak.

She reached into her pocket.

Maar toen dacht ze aan de noodzakelijke spullen die ze nog moest kopen.

But then she thought of the necessary items she still had to buy.

Haar hand trilde even, maar ze stapte weg van de kraam.

Her hand trembled for a moment, but she walked away from the stall.

Met moeite kocht ze rijst, brood en melk.

With difficulty, she bought rice, bread, and milk.

Toen ze aan het einde van de markt kwam, keek ze in haar tas.

When she reached the end of the market, she looked into her bag.

Ze had geen cent meer over, maar alles wat ze kocht was belangrijk.

She had no money left, but everything she had bought was important.

Trots en een tikkeltje opgelucht liep ze terug naar het weeshuis.

Proud and slightly relieved, she walked back to the orphanage.

Toen ze het weeshuis binnenkwam, renden haar broertjes en zusjes op haar af.

When she entered the orphanage, her brothers and sisters ran up to her.

Ze vroegen naar snoepjes, maar Femke glimlachte.

They asked for candies, but Femke smiled.

"Vandaag geen snoep," zei ze zacht.

"No candy today," she said softly.

"Maar wel lekkere en voedzame maaltijden voor de hele week."

"But delicious and nutritious meals for the whole week."

Die avond, toen de kinderen sliepen, voelde Femke zich sterker.

That evening, when the children were asleep, Femke felt stronger.

Ze had de juiste keuzes gemaakt.

She had made the right choices.

Ze had geleerd om opofferingen te maken voor het grotere goed.

She had learned to make sacrifices for the greater good.

Met een lichte glimlach viel ze in slaap, tevreden met de wetenschap dat ze voor een week had gezorgd voor het weeshuis.

With a light smile, she fell asleep, satisfied with the knowledge that she had taken care of the orphanage for a week.

En zo leerde Femke dat zelfs de moeilijkste beslissingen ons sterker kunnen maken.

And so, Femke learned that even the toughest decisions can make us stronger.

Het vertrouwen dat ze in zichzelf kreeg, zou haar nog lange tijd begeleiden.

The confidence she gained in herself would guide her for a long time to come.