De zon scheen fel op de Keukenhof Tuinen.

The sun shone brightly on the Keukenhof Gardens.

Kleurrijke bloemen bloeiden overal.

Colorful flowers were blooming everywhere.

Sven en Inge waren op een zomerse dag een wandeling aan het maken.

Sven and Inge were taking a walk on a summer day.

Sven had de plattegrond in zijn hand.

Sven had the map in his hand.

Hij wilde Inge de mooiste plekken laten zien om haar te imponeren.

He wanted to show Inge the most beautiful spots to impress her.

"Inge, volg mij," zei Sven zelfverzekerd.

"Inge, follow me," said Sven confidently.

"Ik weet precies waar we heen moeten."

"I know exactly where we need to go."

Inge lachte.

Inge laughed.

Ze hield van spontane avonturen.

She loved spontaneous adventures.

Ze was blij dat Sven de leiding nam, maar al snel viel iets op.

She was happy that Sven was taking the lead, but she soon noticed something.

Ze gingen steeds om dezelfde hoek.

They kept turning the same corner.

"Sven, hoe lang zijn we hier al?"

"Sven, how long have we been here?"

vroeg Inge.

Inge asked.

"Eh, niet lang," zei Sven.

"Uh, not that long," said Sven.

Hij keek snel naar de plattegrond.

He quickly looked at the map.

Hij had de kaart kwijtgeraakt maar dat wilde hij niet toegeven.

He had lost it but didn't want to admit it.

"Sven, ben je zeker van de weg?"

"Sven, are you sure about the way?"

vroeg Inge subtiel terwijl ze een nieuwsgierige blik wierp.

Inge asked subtly, casting a curious glance.

"Ja, ja, maak je geen zorgen," antwoordde Sven.

"Yes, yes, don't worry," Sven answered.

Hij probeerde kalm te klinken, maar hij kon de verwarring niet verbergen.

He tried to sound calm, but he couldn't hide his confusion.

Ze liepen verder en kwamen weer bij dezelfde vijver terecht.

They continued walking and ended up at the same pond again.

Inge stopte en keek Sven aan.

Inge stopped and looked at Sven.

"Sven, ik denk dat we al een paar keer hier zijn geweest."

"Sven, I think we've passed this place a few times already."

Sven zuchtte diep.

Sven sighed deeply.

"Ja, ik heb de kaart kwijtgeraakt," gaf hij uiteindelijk toe.

"Yes, I lost the map," he finally admitted.

"Het spijt me, ik wilde indruk op je maken."

"I'm sorry, I wanted to impress you."

Inge glimlachte.

Inge smiled.

"Dat geeft niet.

"That's okay.

Laten we samen een nieuw pad vinden.

Let's find a new path together.

Misschien ontdekken we iets moois."

Maybe we'll discover something beautiful."

Ze liepen een onbekend pad in, hand in hand.

They walked down an unknown path, hand in hand.

Het pad was rustig en omringd door hoge bomen.

The path was quiet and surrounded by tall trees.

Ze volgden het totdat ze een verborgen hoek vonden, vol met zeldzame bloemen en een klein bankje.

They followed it until they found a hidden corner, full of rare flowers and a small bench.

"Wow, dit is prachtig!"

"Wow, this is beautiful!"

riep Inge uit.

exclaimed Inge.

"Ik ben blij dat we verdwaald zijn."

"I'm glad we got lost."

Sven glimlachte terug.

Sven smiled back.

"Ik ook," zei hij zachtjes.

"Me too," he said softly.

"Misschien moet ik wat relaxter zijn.

"Maybe I should be more relaxed.

Niet alles hoeft perfect te zijn."

Not everything has to be perfect."

Ze gingen op het bankje zitten en genoten van de serene omgeving.

They sat on the bench and enjoyed the serene surroundings.

Vlinders fladderden rond en vogels zongen in de bomen.

Butterflies fluttered around and birds sang in the trees.

"Sven, dit is de perfecte plek," zei Inge.

"Sven, this is the perfect place," Inge said.

"Dank je."

"Thank you."

Sven voelde zich opgelucht en gelukkig.

Sven felt relieved and happy.

Hij begreep nu dat spontaniteit ook mooi is.

He now understood that spontaneity can also be beautiful.

Samen lachten ze om hun avontuur en genoten van het moment.

Together, they laughed about their adventure and enjoyed the moment.

Zo eindigde hun dag in de Keukenhof Tuinen.

And so ended their day in the Keukenhof Gardens.

Sven leerde een belangrijke les en het bracht hen dichter bij elkaar.

Sven learned an important lesson, and it brought them closer together.