Onder de warme zomerse zon, in een rustige wijk met klinkerstraten en groene bomen, zaten drie vrienden op het terras van Maartens huis.

Under the warm summer sun, in a quiet neighborhood with cobblestone streets and green trees, three friends sat on the terrace of Maarten's house.

De kinderen speelden in de verte en het geluid van hun lach vulde de lucht.

The children played in the distance, and the sound of their laughter filled the air.

Maarten, Evelien en Pieter waren druk in gesprek.

Maarten, Evelien, and Pieter were deep in conversation.

"Evelien, waar zou je dit jaar heen willen op vakantie?"

"Evelien, where would you like to go on vacation this year?"

vroeg Maarten, terwijl hij een slok van zijn koude limonade nam.

asked Maarten, while taking a sip of his cold lemonade.

Maarten was altijd de planner.

Maarten was always the planner.

Hij hield van orde en controle, maar hij had één groot probleem: hij was bang om te vliegen.

He loved order and control, but he had one major problem: he was afraid of flying.

"Oh, ik wil iets avontuurlijks doen!

"Oh, I want to do something adventurous!

Misschien een onverwacht tripje maken?"

Maybe take an unexpected trip?"

antwoordde Evelien enthousiast.

replied Evelien enthusiastically.

Ze hield van spontane avonturen, maar ze had wat financiële problemen waar ze niet over durfde te praten.

She loved spontaneous adventures, but she had some financial problems she was too afraid to talk about.

Pieter glimlachte.

Pieter smiled.

Hij hield van de kalmte tussen zijn twee vrienden.

He loved the calm between his two friends.

Hij wilde nu echt zijn gevoelens voor Evelien uiten, maar hij wist niet hoe hij het moest doen zonder de groep dynamiek te verstoren.

He really wanted to express his feelings for Evelien now, but he didn't know how to do it without disturbing the group dynamics.

"Wat dacht je van een treinreis?"

"What about a train trip?"

stelde Maarten voor.

suggested Maarten.

De spanning in zijn stem was bijna niet te horen.

The tension in his voice was almost unnoticeable.

Hij had de hele nacht opgebleven om de beste reisopties zonder vliegen te onderzoeken.

He had stayed up all night researching the best travel options without flying.

Evelien keek verbaasd, maar toch nieuwsgierig.

Evelien looked surprised, but curious.

"Een treinreis?

"A train trip?

Dat klinkt eigenlijk best leuk," zei ze.

That actually sounds really fun," she said.

Maar haar glimlach vervaagde snel.

But her smile quickly faded.

"Ik moet eerlijk zijn, jongens.

"I have to be honest, guys.

Ik weet niet of ik genoeg geld heb voor een vakantie dit jaar."

I don't know if I have enough money for a vacation this year."

Er viel een stilte.

There was a moment of silence.

Het geluid van de spelende kinderen leek nu ver weg.

The sound of the playing children now seemed far away.

"Maak je geen zorgen, Evelien," zei Pieter geruststellend.

"Don't worry, Evelien," said Pieter reassuringly.

"We vinden wel een manier.

"We'll find a way.

Misschien kunnen we wat geld bijleggen.

Maybe we can all pitch in some money.

Het belangrijkste is dat we samen zijn."

The most important thing is that we're together."

Terwijl hij dit zei, keek hij Evelien diep in de ogen.

As he said this, he looked deeply into Evelien's eyes.

Hij voelde dat het moment gekomen was om eerlijk te zijn.

He felt that the moment had come to be honest.

"Evelien... er is nog iets dat ik je moet vertellen."

"Evelien... there's something else I need to tell you."

Evelien keek verbaasd op.

Evelien looked up, surprised.

"Wat is er, Pieter?"

"What is it, Pieter?"

"Ik heb gevoelens voor je," zei Pieter zacht maar vastberaden.

"I have feelings for you," Pieter said softly but firmly.

"Ik durfde het nooit te zeggen omdat ik bang was dat het dingen zou veranderen."

"I never dared to say it because I was afraid it would change things."

Evelien voelde haar hart sneller kloppen.

Evelien felt her heart beat faster.

Ze pakte zijn hand.

She took his hand.

"Pieter, ik waardeer je eerlijkheid.

"Pieter, I appreciate your honesty.

Laten we zien wat er gebeurt, maar nu moeten we genieten van onze vakantieplannen."

Let's see what happens, but for now, let's enjoy planning our vacation."

Maarten glimlachte.

Maarten smiled.

Hij voelde een golf van opluchting en trots.

He felt a wave of relief and pride.

Hij had zijn angst overwonnen en een reis zonder vliegen geregeld.

He had overcome his fear and arranged a trip without flying.

Evelien had haar zorgen gedeeld en vond steun bij haar vrienden.

Evelien had shared her worries and found support from her friends.

En Pieter had eindelijk de moed gevonden om zijn hart te openen.

And Pieter had finally found the courage to open his heart.

Samen begonnen ze de laatste details van hun treinreis te plannen.

Together, they began planning the last details of their train journey.

De zomerzon scheen warm en helder op hen neer, en de toekomst leek vol belofte.

The summer sun shone warm and bright upon them, and the future seemed full of promise.

De vrienden voelden zich dichter bij elkaar dan ooit tevoren.

The friends felt closer to each other than ever before.

Evelien accepteerde hun hulp met een dankbaar hart.

Evelien accepted their help with a thankful heart.

Pieter voelde zich sterker en hoopvoller over wat kon komen.

Pieter felt stronger and more hopeful about what could come.

En Maarten begon te beseffen dat het soms goed is om flexibel te zijn.

And Maarten began to realize that sometimes it's good to be flexible.

Ze waren klaar om een nieuw avontuur te beginnen, samen.

They were ready to embark on a new adventure, together.