Het was een warme zomerdag in het dorpsplein.

It was a warm summer day in the village square.

De lucht was blauw en de zon scheen fel.

The sky was blue and the sun was shining brightly.

Het was tijd voor het jaarlijkse schoolzomerfestival.

It was time for the annual school summer festival.

Het plein was versierd met kleurrijke vlaggetjes.

The square was decorated with colorful flags.

Er waren veel kraampjes en mensen lachten en praatten.

There were many stalls, and people were laughing and chatting.

Kinderen renden rond en speelden spelletjes.

Children were running around and playing games.

Finn liep langzaam door het plein.

Finn walked slowly through the square.

Hij was stil en verlegen.

He was quiet and shy.

In zijn rugzak had hij een paar tekeningen.

In his backpack, he had a few drawings.

Hij vroeg zich af of hij ze zou laten zien.

He wondered if he should show them.

"Wat als mensen ze niet mooi vinden?"

"What if people don't like them?"

dacht hij.

he thought.

Freja stond bij de ingang van de school.

Freja stood at the entrance of the school.

Ze was populair en altijd vol vertrouwen.

She was popular and always confident.

Maar vandaag voelde ze zich anders.

But today she felt different.

Ze wilde ook haar kunst laten zien.

She also wanted to show her art.

Het was haar geheim.

It was her secret.

Niemand wist dat ze schilderde.

No one knew that she painted.

"Zouden mensen het begrijpen?"

"Would people understand?"

vroeg ze zich af.

she wondered.

Bram rende naar het plein en zag zijn vrienden.

Bram ran to the square and saw his friends.

"Hey Finn!

"Hey Finn!

Hey Freja!"

Hey Freja!"

riep hij.

he shouted.

Hij glimlachte breed en zwaaide naar hen.

He smiled broadly and waved at them.

Bram was altijd vrolijk en vol energie.

Bram was always cheerful and full of energy.

Hij wilde zijn vrienden helpen.

He wanted to help his friends.

"Finn, laat je tekeningen zien!"

"Finn, show your drawings!"

zei Bram enthousiast.

said Bram enthusiastically.

"Ik weet zeker dat iedereen ze geweldig zal vinden!"

"I'm sure everyone will love them!"

Finn keek onzeker.

Finn looked uncertain.

Freja luisterde stil.

Freja listened quietly.

"En jij, Freja?"

"And you, Freja?"

vroeg Bram.

asked Bram.

"Heb je geen geheim talent?"

"Don't you have a secret talent?"

Freja bloosde.

Freja blushed.

Ze keek naar haar tas.

She looked at her bag.

"Misschien," fluisterde ze.

"Maybe," she whispered.

De tijd vloog en het festival werd steeds drukker.

Time flew by and the festival became busier.

Finn en Freja stonden nog steeds met hun kunst verborgen.

Finn and Freja still had their art hidden.

Bram wilde helpen en bedacht een plan.

Bram wanted to help and came up with a plan.

Maar Bram was soms een beetje onhandig.

But Bram was sometimes a bit clumsy.

Hij rende naar de hoofdpodium en pakte de microfoon.

He ran to the main stage and grabbed the microphone.

"Dames en heren!"

"Ladies and gentlemen!"

begon hij.

he began.

"We hebben hier twee geweldige artiesten!

"We have two amazing artists here!

Finn en Freja!"

Finn and Freja!"

Iedereen draaide zich om en keek naar Finn en Freja.

Everyone turned around and looked at Finn and Freja.

Finn voelde zijn hart sneller kloppen.

Finn felt his heart beat faster.

Freja's ogen werden groot.

Freja's eyes widened.

"Bruut!"

"Brute!"

fluisterde ze.

she whispered.

Bram lachte en trok de tekeningen en schilderijen uit hun tassen.

Bram laughed and pulled the drawings and paintings from their bags.

Hij hield ze hoog in de lucht zodat iedereen ze kon zien.

He held them high in the air so everyone could see.

Er klonk een stil gefluister dat veranderde in een luid applaus.

There was a quiet murmur that turned into loud applause.

Finn en Freja stonden versteld.

Finn and Freja were amazed.

Iedereen vond hun kunst prachtig.

Everyone loved their art.

"Sorry," zei Bram verlegen.

"Sorry," said Bram sheepishly.

Maar zijn vrienden glimlachten.

But his friends smiled.

"Het is goed," zei Finn eindelijk.

"It's okay," said Finn finally.

"Dank je, Bram."

"Thank you, Bram."

Freja knikte en voelde zich opgelucht.

Freja nodded and felt relieved.

Van die dag af aan waren Finn en Freja niet meer bang om hun talenten te laten zien.

From that day on, Finn and Freja were no longer afraid to show their talents.

Finn voelde zich zelfverzekerd en Freja was blij dat ze haar echte zelf kon laten zien.

Finn felt confident, and Freja was happy that she could show her true self.

Bram leerde zijn vrienden te ondersteunen zonder te veel chaos te veroorzaken.

Bram learned to support his friends without causing a lot of chaos.

Het zomerfestival was een groot succes.

The summer festival was a great success.

Mensen bleven praten over de verborgen talenten van Finn en Freja.

People kept talking about the hidden talents of Finn and Freja.

Het dorpsplein, nu kalm in de avond, straalde een warme gloed van tevredenheid.

The village square, now calm in the evening, radiated a warm glow of contentment.