De orgelklanken van de windmolens vulden de lucht.

The organ-like sounds of the windmills filled the air.

Het was zomer op het platteland van Nederland.

It was summer in the countryside of the Netherlands.

De tulpenvelden stonden prachtig in bloei.

The tulip fields were blooming beautifully.

Rijen van kleurrijke bloemen, zo ver als je kon zien.

Rows of colorful flowers stretched as far as the eye could see.

Midden in die bloemenzee woonde Bram, een jonge boer met een groot geheim.

In the middle of this sea of flowers lived Bram, a young farmer with a big secret.

Bram had iets bijzonders ontwikkeld: een zeldzame tulpensoort.

Bram had developed something special: a rare type of tulip.

Hij was er trots op, maar de laatste tijd waren er mysterieuze verdwijningen.

He was proud of it, but lately, there had been mysterious disappearances.

Zijn meest waardevolle tulpen verdwenen!

His most valuable tulips were vanishing!

Verontrust besloot Bram hulp te vragen aan Jasmijn.

Worried, Bram decided to ask for help from Jasmijn.

Jasmijn was zijn beste vriendin sinds hun kindertijd.

Jasmijn had been his best friend since childhood.

Ze was slim en oplettend.

She was smart and observant.

Samen bedachten ze een plan om de tulpen te bewaken.

Together, they came up with a plan to guard the tulips.

Terwijl de dagen zonnig en warm waren, kwamen er veel toeristen naar de velden.

While the days were sunny and warm, many tourists visited the fields.

Bram hield ze nauwlettend in de gaten, vooral Lotte.

Bram watched them closely, especially Lotte.

Lotte was anders.

Lotte was different.

Ze was nieuwsgierig en leek te veel interesse te hebben in zijn tuin.

She was curious and seemed too interested in his garden.

Bram wist niet of hij haar kon vertrouwen.

Bram didn't know if he could trust her.

Op een avond, toen de zon onderging en de velden stil werden, zag Bram iets vreemds.

One evening, as the sun was setting and the fields grew quiet, Bram saw something strange.

Hij zag een schaduw tussen de tulpen.

He saw a shadow among the tulips.

Zijn hart klopte sneller.

His heart beat faster.

Het was Lotte!

It was Lotte!

Stilletjes liep hij naar haar toe en riep: "Lotte, wat doe jij hier?"

Quietly, he approached her and called out, "Lotte, what are you doing here?"

Lotte schrok niet.

Lotte wasn't startled.

Ze keek Bram recht aan.

She looked Bram straight in the eye.

"Ik ben een journalist," legde ze uit.

"I'm a journalist," she explained.

"Ik schrijf over lokale landbouw.

"I'm writing about local agriculture.

Ik wilde jouw bijzondere tulpen in mijn artikel opnemen."

I wanted to include your special tulips in my article."

Bram kon het bijna niet geloven.

Bram could hardly believe it.

Maar waarom deed ze dan zo geheimzinnig?

But why was she being so secretive?

Plotseling hoorden ze geritsel aan de andere kant van het veld.

Suddenly, they heard rustling on the other side of the field.

Ze keken en zagen een man met een grote zak.

They looked and saw a man with a large bag.

Hij was een lokale verzamelaar die de tulpen stiekem nam voor zijn eigen tuin.

He was a local collector secretly taking the tulips for his own garden.

Met de hulp van Jasmijn en Lotte kon Bram de man tegenhouden.

With the help of Jasmijn and Lotte, Bram was able to stop the man.

De politie kwam al snel om de zaak op te lossen.

The police arrived quickly to resolve the situation.

Bram leerde veel die dag.

Bram learned a lot that day.

Hij begreep dat hij opener moest zijn.

He realized he needed to be more open.

Hij zag in dat anderen hem konden helpen en dat de gemeenschap belangrijk was.

He understood that others could help him and that the community was important.

Met Lotte's artikel kreeg zijn tulpenkwekerij veel positieve aandacht.

Thanks to Lotte's article, his tulip nursery received a lot of positive attention.

Jasmijn en Lotte bleven goede vrienden van hem.

Jasmijn and Lotte remained good friends of his.

De zon ging weer op boven de glinsterende tulpen.

The sun rose again over the glistening tulips.

De velden waren weer veilig, en Bram had een nieuw vertrouwen in zijn vrienden.

The fields were safe once more, and Bram had newfound trust in his friends.

Ze waren samen sterker dan ooit.

Together, they were stronger than ever.