In een oud en statig gebouw, verborgen tussen de gouden en rode herfstbladeren, stond een kostschool.

In an old and stately building, hidden among the golden and red autumn leaves, stood a boarding school.

Het was een plek waar geheimen in de muren fluisterden en de vloeren kreunden bij elke stap.

It was a place where secrets whispered in the walls and the floors creaked with every step.

Op een koude oktoberavond, wanneer de maan bleek scheen en de sterren helder twinkelden, was het Halloween.

On a cold October evening, when the moon shone pale and the stars twinkled brightly, it was Halloween.

Bram, een jongen met een hart voor avontuur en een kleine angst voor alles wat spookachtig is, stond midden op de krakende vloer van de gang.

Bram, a boy with a heart for adventure and a slight fear of all things spooky, stood in the middle of the creaky floor of the hallway.

Hij hoorde iets vreemds uit de keuken: potten en pannen die omvielen alsof een onzichtbare hand ermee aan het spelen was.

He heard something strange from the kitchen: pots and pans falling as if an invisible hand was playing with them.

"Er is iets in de keuken," zei hij zachtjes tegen zichzelf.

"There's something in the kitchen," he said softly to himself.

Hij keek om zich heen, zag Lotte en Sven naderen.

He looked around and saw Lotte and Sven approaching.

Lotte was nieuwsgierig, altijd klaar voor een avontuur.

Lotte was curious, always ready for an adventure.

Sven, met zijn kalme aard, was de perfecte metgezel.

Sven, with his calm nature, was the perfect companion.

"We moeten kijken wat er aan de hand is," stelde Lotte voor.

"We must see what's going on," suggested Lotte.

Haar ogen glinsterden met opwinding.

Her eyes sparkled with excitement.

Ondanks zijn angst gaf Bram toe.

Despite his fear, Bram agreed.

Ze liepen voorzichtig door de donkere gang.

They walked cautiously through the dark hallway.

De kaarsen klotsten zacht en spookachtige schaduwen dansten op de muren.

The candles flickered softly, and ghostly shadows danced on the walls.

In de keuken was het een chaos.

In the kitchen, it was chaos.

De geur van versgebakken pompoentaarten en kruiden vulde de lucht, maar het was duidelijk dat er iets niet klopte.

The smell of freshly baked pumpkin pies and spices filled the air, but it was clear something was off.

Een eekhoorn dartelde speels heen en weer, kleine voetstappen echoden over de tegels.

A squirrel was darting playfully back and forth, tiny footsteps echoed over the tiles.

Hij had zich verstopt achter de grote Halloween punch bowl, plassen van vrolijk gekleurde drankjes eromheen gespetterd.

It had hidden behind the large Halloween punch bowl, splashes of brightly colored drinks scattered around.

Bram slikte en knipte zijn zaklamp aan.

Bram swallowed and turned on his flashlight.

Zijn hart bonkte luid in zijn borst.

His heart pounded loudly in his chest.

Hij deed een diepe ademhaling.

He took a deep breath.

"Ik kan dit," fluisterde hij tegen zichzelf.

"I can do this," he whispered to himself.

Hij pakte een stevige bezem en stapte voorzichtig naar voren.

He grabbed a sturdy broom and stepped forward cautiously.

Met de moed van zijn vrienden was hij niet langer bang.

With the courage of his friends, he was no longer afraid.

Lotte hielp om de punch bowl op te tillen.

Lotte helped lift the punch bowl.

Sven stond paraat met een doek.

Sven stood ready with a cloth.

De eekhoorn keek hen met grote ogen aan.

The squirrel looked at them with big eyes.

Bram zag zijn kans en hupste het kleine diertje voorzichtig in de doek.

Bram saw his chance and gently coaxed the little creature into the cloth.

"Ik heb hem!"

"I got it!"

riep hij opgewonden.

he exclaimed excitedly.

De herfstbladeren ritselden buiten, alsof ze hem feliciteerden met zijn durf.

The autumn leaves rustled outside as if congratulating him on his bravery.

Samen brachten ze de eekhoorn naar buiten en bevrijdden hem in de tuin.

Together, they took the squirrel outside and released it in the garden.

Damp van hun adem hing in de frisse herfstlucht.

Steam from their breath hung in the fresh autumn air.

"Je hebt het gedaan, Bram!"

"You did it, Bram!"

juichte Lotte.

cheered Lotte.

Bram voelde een nieuwe kracht in zijn borst.

Bram felt a new strength in his chest.

Hij had zijn angst onder ogen gezien en overwonnen.

He had faced his fear and overcome it.

En in dat moment, in de schaduw van de oude boarding school, was hij de held van de dag, omringd door vrienden en met een glimlach die breder was dan de maan.

And in that moment, in the shadow of the old boarding school, he was the hero of the day, surrounded by friends and with a smile wider than the moon.