De lucht was fris en helder boven de Keukenhof Gardens, die in de winter getransformeerd waren in een schitterend landschap vol lichtjes en kerstversieringen.

The air was crisp and clear above the Keukenhof Gardens, which had been transformed in the winter into a dazzling landscape full of lights and Christmas decorations.

De geur van glühwein en warme chocolademelk vulde de lucht, de geuren mengden zich met de kou en maakten het tot een magische avond.

The smell of glühwein and hot chocolate filled the air, blending with the cold to create a magical evening.

Het Winterfestival was begonnen en mensen liepen glimlachend rond, bekijkend hoe de tuinen een sprookjeswereld vormden.

The Winter Festival had begun, and people were walking around with smiles, observing how the gardens had turned into a fairy tale world.

Lotte liep naast Jeroen langs de verlichte paden.

Lotte walked alongside Jeroen along the illuminated paths.

Ze voelden zich klein tussen de grote kerstbomen en de glinsterende versieringen.

They felt small among the large Christmas trees and the shimmering decorations.

Lotte was in gedachten verzonken, haar hoofd gevuld met de mogelijkheid om naar het buitenland te verhuizen voor haar carrière.

Lotte was lost in thought, her mind filled with the possibility of moving abroad for her career.

Het zou een grote kans zijn, maar het idee om alles hier achter te laten, maakte haar nerveus.

It would be a great opportunity, but the idea of leaving everything here behind made her nervous.

Jeroen keek naar haar en zag de spanning op haar gezicht.

Jeroen looked at her and saw the tension on her face.

Hij wist waarom ze hier waren, om de geest te verhelderen, maar hij had zelf iets op het hart dat hij moest delen.

He knew why they were here, to clear the mind, but he had something on his heart that he needed to share as well.

Al weken wist hij dat zijn vriendschap met Lotte meer was geworden dan dat.

For weeks, he had known that his friendship with Lotte had grown into something more.

Hij had zich vaak afgevraagd: zou het iets uitmaken als hij haar vertelde wat hij echt voelde?

He had often wondered: would it make a difference if he told her what he really felt?

Ze stopten bij een houten kraampje waar warme wafels werden verkocht.

They stopped at a wooden stall where warm waffles were being sold.

Terwijl ze wachtten, verzamelde Jeroen zijn moed.

While they waited, Jeroen gathered his courage.

De lichten van een nabijgelegen kerstboom kleurden hun gezichten zacht rood en groen toen hij eindelijk zijn kans zag.

The lights of a nearby Christmas tree softly colored their faces red and green as he finally saw his chance.

"Lotte," begon hij, terwijl zijn stem iets trilde in de kou, "ik moet je iets vertellen..." Lotte keek op, verrast door de ernst in zijn stem.

"Lotte," he began, his voice slightly trembling in the cold, "I need to tell you something..." Lotte looked up, surprised by the seriousness in his voice.

"Wat is er, Jeroen?"

"What is it, Jeroen?"

Hij haalde diep adem.

He took a deep breath.

"Ik heb gevoelens voor je.

"I have feelings for you.

Ik kan ze niet meer negeren.

I can no longer ignore them.

Ik weet dat je een grote beslissing moet nemen, maar ik wilde dat je het wist voordat je vertrekt."

I know you have a big decision to make, but I wanted you to know before you leave."

Verbijsterd keek Lotte hem aan.

Stunned, Lotte looked at him.

Plotseling leek de drukte en het rumoer van de mensen om hen heen te verdwijnen.

Suddenly, the hustle and bustle of the people around them seemed to disappear.

Ze had nooit vermoed dat Jeroen op deze manier over haar dacht.

She had never suspected Jeroen thought of her in this way.

Het raakte haar op een manier die ze niet had verwacht.

It touched her in a way she hadn't expected.

"Jeroen, ik..." begon ze, maar werd onderbroken door de vrolijke klanken van een koor dat begon te zingen.

"Jeroen, I..." she began, but was interrupted by the cheerful sounds of a choir beginning to sing.

Ze lachten beiden nerveus.

They both laughed nervously.

"Sorry," Jeroen glimlachte schamper.

"Sorry," Jeroen smiled wryly.

"Ik weet dat dit vreemd komt..." Lotte schudde haar hoofd.

"I know this comes off as strange..." Lotte shook her head.

"Nee, dank je.

"No, thank you.

Het betekent veel dat je het eerlijk zegt."

It means a lot that you say it honestly."

Ze zuchtte diep en stak haar handen in haar zakken om de kou buiten te houden.

She sighed deeply and put her hands in her pockets to keep out the cold.

"Ik moet hier over nadenken.

"I need to think about this.

Over alles.

About everything.

Zal je met me Kerstmis vieren?

Would you celebrate Christmas with me?

Zodat ik de tijd kan nemen om te beslissen?"

So I can take the time to decide?"

Zijn ogen lichtten op.

His eyes lit up.

"Natuurlijk, Lotte.

"Of course, Lotte.

Ik wil niets liever."

There's nothing I'd want more."

Samen liepen ze verder door de tuin, hun ademwieken dampend in de ijle lucht.

Together they continued to walk through the garden, their breath forming visible clouds in the thin air.

Ze voelden een nieuwe nabijheid, en hoewel haar keuze nog in de lucht hing, wist Lotte één ding zeker: ze zou de tijd nemen om weloverwogen te beslissen, met inachtneming van de waardevolle vriendschap die mogelijk iets nog diepgaanders kon worden.

They felt a new closeness, and although her choice still hung in the air, Lotte knew one thing for sure: she would take the time to make a well-considered decision, taking into account the valuable friendship that could possibly become something even deeper.

Terwijl de avond voortduurde, raakte Lotte opnieuw verblind door de schoonheid van de lichten rond hen.

As the evening continued, Lotte was once again dazzled by the beauty of the lights around them.

Ze voelde een warme belofte in haar hart dat, welke weg ze ook zou kiezen, ze niet alleen zou zijn.

She felt a warm promise in her heart that, whichever path she chose, she would not be alone.

En dat was in dit nog steeds onzekere moment voldoende.

And that was enough in this still uncertain moment.

Het begin van een nieuw hoofdstuk werd helder onder de stralende sterren van Kerst.

The beginning of a new chapter became clear under the shining stars of Christmas.