De maan scheen helder boven de grachten van Amsterdam.

The moon shone brightly over the canals of Amsterdam.

De lucht was koud, maar niet guur.

The air was cold, but not harsh.

Overal hingen lichtjes, als dansende sterren aan de bomen en bruggen.

Lights hung everywhere, like dancing stars on the trees and bridges.

De geur van versgebakken oliebollen vulde de lucht.

The scent of freshly baked oliebollen filled the air.

Het was de avond voor Kerst, en de stad was gehuld in een feestelijke gloed.

It was the evening before Christmas, and the city was wrapped in a festive glow.

Pieter stond op de kade bij de Prinsengracht.

Pieter stood on the quay by the Prinsengracht.

Hij wreef zijn handen warm terwijl hij wachtte.

He rubbed his hands warm while he waited.

Nog tien dagen en dan zou het jaar eindigen.

Just ten days and the year would end.

Het was zijn moment om te schitteren.

This was his moment to shine.

Als hij deze deal kon sluiten, zou de promotie naar hem gaan.

If he could close this deal, the promotion would be his.

Naast hem stond Marijke, zijn collega en stille kracht.

Beside him stood Marijke, his colleague and silent support.

"Denk je dat Sven komt?

"Do you think Sven will come?"

" vroeg ze zacht.

she asked softly.

"Hij zei dat hij er zou zijn," antwoordde Pieter met een knik, al dwaalden zijn gedachten af.

"He said he would be here," answered Pieter with a nod, though his thoughts wandered.

Sven was een belangrijke klant, maar ook een man die van gemak en feestelijkheden hield.

Sven was an important client, but also a man who loved comfort and festivities.

Kerstmis was niet de ideale tijd voor harde onderhandelingen.

Christmas was not the ideal time for hard negotiations.

Plotseling kwam Sven eraan, zijn lange jas wapperend in de wind.

Suddenly, Sven arrived, his long coat flapping in the wind.

"Ah, wat een prachtige avond!

"Ah, what a beautiful evening!"

" riep hij uit, zijn ogen glinsterend door het kaarslicht dat weerspiegelde in de grachten.

he exclaimed, his eyes sparkling in the candlelight reflected in the canals.

"Zullen we genieten van de stad?

"Shall we enjoy the city?"

"Pieter glimlachte moeizaam.

Pieter smiled wryly.

"Natuurlijk, Sven," begon hij.

"Of course, Sven," he began.

"Maar laten we ook even.

"But let's also discuss...

zaken bespreken?

business?"

"Sven veegde het voorstel van tafel met een grijns.

Sven brushed the proposal aside with a grin.

"Pieter, kijk eens om je heen.

"Pieter, look around you.

De wereld is zo mooi.

The world is so beautiful.

Laten we dat niet vergeten te vieren.

Let's not forget to celebrate that."

"Pieter keek naar Marijke, die hem een veelbetekenende blik gaf.

Pieter looked at Marijke, who gave him a meaningful glance.

Dit was zijn kans om Sven te imponeren, maar niet met cijfers en contracten.

This was his chance to impress Sven, but not with numbers and contracts.

Met een zucht, deed Pieter zijn jasje dicht.

With a sigh, Pieter buttoned his jacket.

"Je hebt gelijk, Sven.

"You're right, Sven.

Maar misschien kunnen we zaken doen op een andere manier.

But maybe we can do business in another way."

"Nieuwsgierig draaide Sven zich naar Pieter.

Curiously, Sven turned to Pieter.

"Hoe bedoel je?

"What do you mean?"

""Kom met ons mee," zei Pieter, wijzend naar een kleine rondvaartboot die klaar lag.

"Come with us," said Pieter, pointing to a small tour boat that was ready.

Samen met Marijke en Sven stapte hij in.

Together with Marijke and Sven, he stepped in.

Het bootje glipte geluidloos door de grachten, terwijl kerstliederen zachtjes klonken uit een nabijgelegen café.

The boat glided silently through the canals, while Christmas carols softly played from a nearby café.

Pieter reikte onder zijn stoel en haalde een doosje tevoorschijn.

Pieter reached under his seat and pulled out a small box.

"Een vroege kerstcadeau," zei hij glimlachend.

"An early Christmas gift," he said, smiling.

Hij overhandigde Sven een doos met handgemaakte stroopwafels, elk opgedrukt met een kleine boodschap over de samenwerking en vriendschap.

He handed Sven a box of handmade stroopwafels, each imprinted with a small message about collaboration and friendship.

Sven was ontroerd.

Sven was touched.

"Dit is precies waar Kerstmis om draait," zei hij zacht.

"This is exactly what Christmas is all about," he said softly.

"Pieter, laten we hierop proosten.

"Pieter, let's toast to this.

De deal is rond.

The deal is closed."

"Marijke gaf Pieter een duwtje en lachte.

Marijke gave Pieter a nudge and laughed.

"Wie had gedacht dat stroopwafels de sleutel tot succes waren?

"Who would have thought that stroopwafels were the key to success?"

"Terugkijkend op de avond realiseerde Pieter zich dat hij meer had bereikt met oprechte aandacht dan met pure zakelijkheid.

Looking back on the evening, Pieter realized that he achieved more with genuine attention than with pure business acumen.

Hij glimlachte terwijl de boot hen terugbracht.

He smiled as the boat brought them back.

Soms was het de kunst van het geven die uiteindelijk het meeste bracht, vooral in de warme gloed van de feestdagen.

Sometimes it was the art of giving that ultimately brought the most, especially in the warm glow of the holidays.