Wojciech, mężczyzna w średnim wieku, mieszkał w Warszawie od urodzenia. Był sympatycznym, niezwykle pomocnym typem. Wykorzystywał swoją umiejętność mówienia po angielsku, pomagając w razie potrzeby zagranicznym turystom napotkanym w mieście.

Wojciech, a middle-aged man, had been living in Warsaw since birth. He was a friendly, extremely helpful type. He utilized his ability to speak English, assisting foreign tourists encountered in the city when needed.

Pewnego dnia, podczas spaceru nad Wisłą, spotkał grupę Amerykanów. Jeden z nich trzymał w rękach słownik polsko-angielski i zdezorientowany próbował zrozumieć pewne polskie słowo. Wojciech postanowił podjąć próbę pomocy, podszedł do niego i zapytał, czy może czymś służyć.

One day, while walking along the Vistula River, he encountered a group of Americans. One of them held a Polish-English dictionary in his hands and, confused, tried to understand a certain Polish word. Wojciech decided to try to help, approached him, and asked if he could be of service.

Zmieszany turysta pokazał mu słowo "szczęście", pod resztkami swojego salcesonowego kanapki. Wojciech, chcąc wyjaśnić znaczenie słowa, użył różnych gestów rąk, uśmiechu na twarzy i kilka razy wypowiedział to słowo na głos. Turysta zaś rozejrzał się po swoich zabawionych przyjaciołach, przytrzymał nos i udawał kichanie. Cała grupa wybuchła śmiechem.

The bewildered tourist showed him the word "happiness," amidst the remains of his salami sandwich. Wanting to explain the meaning of the word, Wojciech used various hand gestures, a smile on his face, and said the word out loud a few times. The tourist, on the other hand, looked around at his amused friends, held his nose, and pretended to sneeze. The whole group burst out laughing.

Wojciech momentalnie zrozumiał błąd w komunikacji. Wyglądało na to, że dla Amerykanów słowo "szczęście" brzmiało jak dźwięk kichnięcia. Wojciech, nie mogąc powstrzymać śmiechu, postanowił zmienić swoją taktykę wyjaśnienia.

Wojciech instantly understood the communication error. It seemed that for the Americans, the word "happiness" sounded like the sound of sneezing. Unable to hold back his laughter, Wojciech decided to change his explanation tactic.

Wziął kartkę i kredkę z plecaka jednego z turystów i narysował czterolistną koniczynę - uniwersalny symbol szczęścia. Potem pokazał jej obrazek turystom i powiedział "Szczęście!". Tym razem zrozumieli. Uśmiech na ich twarzach mówił wszystko.

He took a piece of paper and a pencil from one of the tourist's backpacks and drew a four-leaf clover—a universal symbol of luck. Then he showed the picture to the tourists and said "Happiness!" This time they understood. The smiles on their faces said it all.

Grupa turystów, śmiejąc się nadal, podziękowała Wojciechowi za pomoc i ruszyła dalej zwiedzać miasto. Wojciech, zadowolony, że mógł być pomocny, kontynuował swój spacer.

The group of tourists, still laughing, thanked Wojciech for his help and continued on to explore the city. Wojciech, pleased that he could be helpful, continued his walk.

Czasami, najprostsze wydające się rzeczy, mogą okazać się najbardziej skomplikowane. Jednak Wojciech dowiedział się tego dnia, że zawsze znajdzie się sposób, aby je zrozumieć. Potrzeba tylko trochę cierpliwości, dobrej woli oraz poczucia humoru. A Wojciech miał te wszystkie cechy.

Sometimes, the simplest things can turn out to be the most complicated. However, Wojciech learned that day that there will always be a way to understand them. It just takes a little patience, goodwill, and a sense of humor. And Wojciech possessed all of these qualities.