Na jednej z tętniących życiem ulic Warszawy znajdowała się mała, niepozorna kawiarnia.

In one of the bustling streets of Warsaw, there was a small, unassuming café.

Konkretnie, na samej rogu Aleje Jerozolimskie i Marszałkowskiej, skąd dostrzec można było przepiękne Pałac Kultury i Nauki.

Specifically, at the corner of Aleje Jerozolimskie and Marszałkowska, where you could catch a glimpse of the beautiful Palace of Culture and Science.

To tam odbywało się codzienne spotkanie Anny i Wojciecha.

It was there that Anna and Wojciech's daily meeting took place.

Anna, cichociemna studentka filologii, zamieszkała w Warszawie od wielu lat.

Anna, a quiet student of philology, had been living in Warsaw for many years.

Wojciech, soczysty ślązak, który studiował zarządzanie i towarzyszył Annie zaledwie od paru dni.

Wojciech, a lively Silesian studying management, had only been accompanying Anna for a few days.

Właśnie Wolny Czas, tak nazywała się kawiarnia, stało się miejscem, gdzie Anna starała się przekazać Wojciechowi tajniki języka polskiego, a konkretnie łamańców językowych, które były dla niego jak niezbadany ląd pełen zagadek.

The café, appropriately named Wolny Czas, became the place where Anna tried to impart the secrets of the Polish language to Wojciech, specifically the linguistic puzzles that were like an uncharted land for him.

Rozpoczynamy historię pewnego pochmurnego poranka, podczas którego Anna i Wojciech jak zawsze zasiedli przy swoim małym, drewnianym stoliku w rogu kawiarni.

We begin the story on a gloomy morning, during which Anna and Wojciech, as always, sat at their small, wooden table in the corner of the café.

"Wczoraj wieczorem leżałem, a teraz leżę" - Anna powtarzała z pełną starannością ten łamańce, a Wojciech patrzył na nią z zamglonymi oczami.

"Last night I was lying down, and now I am lying down" - Anna repeated this tricky phrase with careful precision, while Wojciech looked at her with foggy eyes.

Anna od razu zrozumiała ten spojrzenie i tłumaczyła mu, że w polskim łamańcach nie rozróżnia się jak w angielskim czy jest "lie" czy "lay", tylko zawsze jest "leżeć".

Anna immediately understood his expression and explained to him that in Polish, unlike in English where you differentiate between "lie" and "lay", it's always "leżeć".

"Ty jesteś jak spacer po minowym polu - nigdy nie wiem, na co zaraz nadepnę" – dodała z uśmiechem Anna, próbując wprawić Wojciecha w jeszcze większe zakłopotanie.

"You are like a walk on a minefield - I never know what I'll stumble upon next," Anna added with a smile, trying to further confuse Wojciech.

Wojciech na to odparł: "A potem mówią, że śląski to trudny dialekt.

To which Wojciech replied, "And they say Silesian dialect is challenging.

Proszę Cię, Anno, śląska gwara to pestka przy tym!

Please, Anna, Silesian dialect is a piece of cake compared to this!"

" Pokój napełnił się śmiechem, a Anna, ciesząc się swoim małym zwycięstwem, zdecydowała, że pora na przerwę.

Laughter filled the room, and Anna, enjoying her small victory, decided it was time for a break.

Warszawa z dnia na dzień stawała się coraz bardziej siebie dla Wojciecha, stało się to wręcz rutyną - waszyngtonka kawa, lekcja łamańców, spacer po mieście i wieczorne rozmowy o dniu.

Warsaw was becoming more and more familiar to Wojciech by the day, almost becoming a routine - a Warsaw coffee, a lesson in linguistic puzzles, a city stroll, and evening conversations about the day.

Ewidentnie, zrozumienie i przyswojenie łamańców językowych było dla Wojciecha wyzwaniem.

Clearly, understanding and mastering the linguistic puzzles was a challenge for Wojciech.

Ale dzięki determinacji i cierpliwości Anny, Wojciech stawał się coraz bardziej pewny siebie.

But with Anna's determination and patience, Wojciech was becoming more confident by the day.

I tak zakończył się kolejny wspólny dzień w stolicy.

And so, another day in the capital came to an end.

W porze kolacji Wojciech zaskoczył Annę, mówiąc: "Leżę i myślę, Anno, ile jeszcze takich łamańców dla mnie zaplanowałaś".

At dinner, Wojciech surprised Anna by saying, "I am lying down and thinking, Anna, how many more of these linguistic puzzles have you planned for me."

Anna odpowiedziała mu spokojnie: "Będzie trochę, ale damy radę Wojtku, damy radę".

Anna calmly replied, "There will be a few more, but we'll manage Wojtek, we'll manage."

I choć łamańce były nadal trudne dla Wojciecha, to z pomocą Anny stawał się coraz lepszy.

And although the linguistic puzzles were still difficult for Wojciech, with Anna's help, he was improving.

Anna była tak niezawodnym nauczycielem, jak stała się niezawodnym przyjacielem.

Anna was as reliable a teacher as she was becoming a reliable friend.