Jan siedział samotnie przy stoliku w kawiarni na Rynku Głównym w Krakowie.

Jan was sitting alone at a table in a café on the Main Square in Krakow.

Deszcz delikatnie padał na bruk, tworząc cichą, kojącą atmosferę.

Gentle rain was falling on the cobblestones, creating a quiet, soothing atmosphere.

Jan czekał na Kasię, swoją dawną przyjaciółkę.

Jan was waiting for Kasia, his old friend.

Nie widzieli się od lat.

They hadn't seen each other in years.

Kasia pojawiła się na horyzoncie, uśmiechnięta i pełna energii.

Kasia appeared on the horizon, smiling and full of energy.

Była ubrana w kolorowy płaszcz, który wyróżniał się na tle szarych budynków.

She was wearing a colorful coat that stood out against the gray buildings.

Jan wstał, aby ją przywitać.

Jan stood up to greet her.

— Kasia! — zawołał z radością. — Jak się masz?

— Kasia! — he called out joyfully. — How are you?

— Jan! — odpowiedziała Kasia, przytulając go mocno. — Tak bardzo za tobą tęskniłam!

— Jan! — Kasia responded, hugging him tightly. — I've missed you so much!

Usiedli razem przy stoliku.

They sat together at the table.

Ciepła herbata parowała w ich filiżankach.

Warm tea steamed in their cups.

Powoli zaczęli rozmawiać o życiu, pracy, marzeniach.

Slowly, they began to talk about life, work, and dreams.

Jan opowiedział o swoim nowym projekcie, a Kasia o podróżach po świecie.

Jan talked about his new project, and Kasia about her travels around the world.

— Pamiętasz, jak kiedyś marzyliśmy, żeby podróżować? — zapytała Kasia, patrząc na Janka.

— Do you remember how we used to dream of traveling? — Kasia asked, looking at Jan.

— Tak, pamiętam. I kto by pomyślał, że tobie się to uda? — Jan uśmiechnął się szeroko.

— Yes, I remember. And who would have thought you'd actually make it happen? — Jan smiled broadly.

Czas mijał, a wspomnienia ożywały.

Time passed, and memories came to life.

Opowiadając sobie nawzajem historie z przeszłości, oboje cieszyli się z tego spotkania.

Sharing stories from the past, both enjoyed the meeting.

Było jak powrót do dawnych lat, kiedy wszystko wydawało się możliwe i proste.

It was like a return to the old times when everything seemed possible and simple.

Nagle Jan spojrzał na godzinę.

Suddenly, Jan looked at the time.

Zorientował się, że spędzili razem już kilka godzin.

He realized they had spent several hours together.

Obiecał sobie, że tym razem nie pozwoli, aby upłynęło tyle czasu bez kontaktu.

He promised himself that this time he wouldn't let years go by without contact.

— Kasia, musimy częściej się spotykać. Nie chcę znowu czekać latami.

— Kasia, we need to meet more often. I don't want to wait years again.

Kasia spojrzała na niego z wdzięcznością.

Kasia looked at him gratefully.

— Zgadzam się. Nauczmy się docenić te chwile razem.

— I agree. Let's learn to appreciate these moments together.

Pożegnali się ciepło, obiecując, że wrócą tu niedługo.

They said their goodbyes warmly, promising to return here soon.

Rynek Główny w Krakowie znowu stał się świadkiem ich przyjaźni.

The Main Square in Krakow once again became a witness to their friendship.

Deszcz przestał padać, a na niebie pojawiła się tęcza.

The rain had stopped, and a rainbow appeared in the sky.

Znów wszystko wydawało się możliwe i proste.

Once again, everything seemed possible and simple.