Latem w Wrocławiu, przy ulicy Piłsudskiego, znajdowała się urocza kawiarnia.

In the summer in Wrocław, on Piłsudski Street, there was a charming café.

W powietrzu unosił się zapach świeżo parzonej kawy.

The air was filled with the scent of freshly brewed coffee.

W tle cicho grała jazzowa muzyka.

Jazz music played softly in the background.

Promienie słońca wpadały przez duże okna, rzucając ciepłe światło na drewniane stoliki.

Sunbeams streamed through the large windows, casting a warm light on the wooden tables.

W jednym z kątów, przy oknie, siedział Piotr.

In one of the corners, by the window, sat Piotr.

Piotr był artystą.

Piotr was an artist.

Miał spokojną naturę i był zamknięty w sobie.

He had a calm nature and was introverted.

Unikał swojej rodziny od wielu lat, głównie z powodu dawnych kłótni.

He had been avoiding his family for many years, mainly because of past arguments.

Mimo to, często rozmyślał o przeszłości.

Despite that, he often thought about the past.

Dziś jednak szczególnie mu to doskwierało.

Today, however, it weighed on him more than usual.

Wziął łyk kawy i spojrzał w stronę ulicy.

He took a sip of coffee and glanced toward the street.

Ludzie przechodzili obok, zajęci swoimi sprawami.

People were passing by, busy with their own affairs.

Gdy spojrzał w stronę drzwi kawiarni, serce zamarło mu w piersi.

When he looked towards the café's door, his heart froze.

Do środka wszedł jego brat, Michał.

His brother, Michał, walked in.

Od razu go rozpoznał, choć minęło wiele lat.

He recognized him instantly, even though many years had passed.

Michał wyglądał niemal tak samo - te same oczy, te same rysy twarzy.

Michał looked almost the same—same eyes, same facial features.

Wyglądał tylko starszy i bardziej zmęczony.

He just looked older and more tired.

Piotr poczuł mieszankę strachu i pragnienia.

Piotr felt a mix of fear and longing.

Przez tyle lat unikał myśli o konfrontacji.

For so many years, he had avoided the thought of confrontation.

Bał się odrzucenia.

He feared rejection.

Ale teraz, widząc Michała, wiedział, że musi coś zrobić.

But now, seeing Michał, he knew he had to do something.

Musiał podjąć decyzję: podejść do brata i spróbować się pogodzić, czy wyjść po cichu i nadal żyć ze swoim bólem.

He had to decide: approach his brother and try to reconcile, or leave quietly and continue living with his pain.

Zebrał w sobie całą odwagę, jaką miał.

He gathered all the courage he had.

Powoli podniósł się z krzesła i ruszył w stronę brata.

Slowly, he got up from his chair and walked towards his brother.

Michał siedział już przy jednym ze stolików, wpatrując się w menu.

Michał was already sitting at one of the tables, looking at the menu.

Kiedy Piotr podszedł bliżej, zauważył, że Michał również go dostrzegł.

As Piotr got closer, he noticed that Michał also saw him.

Ich spojrzenia spotkały się i Piotr czuł, jak jego serce bije coraz szybciej.

Their eyes met, and Piotr felt his heart beat faster.

- Michał - powiedział cicho, starając się ukryć drżenie w głosie.

“Michał,” he said quietly, trying to hide the tremor in his voice.

- Czy mogę się dosiąść?

“May I join you?”

Michał spojrzał na niego przez chwilę, a potem kiwnął głową.

Michał looked at him for a moment and then nodded.

- Oczywiście, Piotrze. Usiądź.

“Of course, Piotr. Sit down.”

Piotr zajął miejsce naprzeciwko brata.

Piotr took a seat opposite his brother.

Przez chwilę panowała niezręczna cisza.

An awkward silence prevailed for a moment.

Potem Michał przemówił.

Then Michał spoke.

- Dlaczego teraz? - zapytał.

“Why now?” he asked.

- Dlaczego po tylu latach?

“Why after so many years?”

Piotr wziął głęboki oddech.

Piotr took a deep breath.

- Myślałem o tym przez wiele czasu - zaczął.

“I’ve been thinking about this for a long time,” he began.

- Wiem, że wiele rzeczy poszło nie tak w przeszłości.

“I know a lot went wrong in the past.

Ale chcę to naprawić.

But I want to fix it.

Chcę znaleźć zamknięcie.

I want to find closure.

Chcę się pogodzić.

I want to reconcile.”

Michał patrzył na niego uważnie.

Michał looked at him attentively.

- Było nam trudno.

“It was hard for us.

Ale też myślałem o tobie.

But I also thought about you.

I muszę przyznać, że tęskniłem.

And I have to admit, I missed you.”

Obaj bracia rozmawiali przez długi czas, wspominając stare czasy i wyjaśniając sobie wiele kwestii.

The two brothers talked for a long time, reminiscing about old times and clarifying many issues.

Piotr czuł, jak z każdym zdaniem jego serce staje się lżejsze.

Piotr felt his heart lighten with each sentence.

Gdy wychodzili z kawiarni, zgodzili się spotkać ponownie.

As they left the café, they agreed to meet again.

Był to pierwszy krok do odbudowania ich relacji.

It was the first step towards rebuilding their relationship.

Tego dnia, Piotr nauczył się, jak ważne jest stawienie czoła swoim lękom.

That day, Piotr learned the importance of facing his fears.

Zrozumiał, że rodzina jest najważniejsza.

He realized that family is the most important thing.

Choć miało to trudny początek, zakończenie było warte każdej chwili.

Though it had a difficult beginning, the ending was worth every moment.

Wrocławskie ulice były teraz jaśniejsze, a świat wydawał się bardziej przyjazny.

The streets of Wrocław seemed brighter now, and the world felt more welcoming.