Warszawskie Lotnisko Chopina tętniło życiem.

Warsaw Chopin Airport was bustling with life.

Ludzie spieszyli się na swoje loty, a ekrany z informacjami o odlotach co chwilę zmieniały się.

People were rushing to their flights, and the departure information screens were constantly changing.

Katarzyna siedziała na miękkim krześle w hali odlotów.

Katarzyna sat on a soft chair in the departure hall.

Na kolanach miała laptopa i starała się dokończyć artykuł.

She had a laptop on her lap and was trying to finish an article.

Była dziennikarką i jej praca zawsze była priorytetem.

She was a journalist, and her work was always a priority.

Nagle, kątem oka dostrzegła znajomą sylwetkę.

Suddenly, out of the corner of her eye, she noticed a familiar figure.

„To niemożliwe,” pomyślała, ale nie mogła się mylić.

"It's impossible," she thought, but she couldn't be mistaken.

To był Wojtek, stary przyjaciel, którego nie widziała od lat.

It was Wojtek, an old friend she hadn't seen in years.

Wojtek, ze swoim nieco rozczochranym włosami i beztroskim uśmiechem, podszedł bliżej.

Wojtek, with his slightly disheveled hair and carefree smile, approached closer.

- Wojtek!

"Wojtek!"

- zawołała z niedowierzaniem.

she called out in disbelief.

- Katarzyna!

"Katarzyna!

Co za niespodzianka!

What a surprise!"

- odpowiedział z uśmiechem.

he replied with a smile.

Rozmawiali przez chwilę o tym, co działo się w ich życiu.

They talked for a while about what had been happening in their lives.

Wojtek opowiedział o swoich podróżach po świecie.

Wojtek shared stories of his travels around the world.

Katarzyna opowiedziała o swojej pracy i niedokończonym artykule.

Katarzyna spoke about her work and the unfinished article.

Wsłuchując się w opowieści Wojtka, Katarzyna poczuła nagłe ukłucie nostalgii.

Listening to Wojtek's tales, Katarzyna felt a sudden pang of nostalgia.

Przypomniała sobie czasy, kiedy malowanie było jej pasją.

She remembered a time when painting was her passion.

- A co z twoim malowaniem?

"And what about your painting?"

- spytał Wojtek nagle, jakby czytał w jej myślach.

Wojtek asked suddenly, as if reading her mind.

- Cóż, nie miałam na to czasu.

"Well, I haven't had time for it.

Praca pochłania mnie całkowicie - przyznała Katarzyna nieco smutnym tonem.

Work consumes me completely," Katarzyna admitted, somewhat sadly.

Początkowo myślała, że porozmawiają chwilę i znów ruszą w swoje strony.

Initially, she thought they'd chat for a moment and then go their separate ways again.

Ale Wojtek zaczął opowiadać o swojej ostatniej podróży do Włoch.

But Wojtek started talking about his recent trip to Italy.

Opowiadał, jak pięknie jest tam malować krajobrazy.

He described how beautiful it was to paint landscapes there.

Katarzyna zanurzyła się w jego opowieściach, czując jak serce bije jej szybciej.

Katarzyna got lost in his stories, feeling her heart beat faster.

- A co, jeśli odpuścisz sobie ten jeden lot?

"What if you skip this one flight?"

- zapytał Wojtek.

Wojtek asked.

- Może byśmy spędzili trochę czasu razem?

"Maybe we could spend some time together?

Mogę ci pokazać kilka moich zdjęć z podróży.

I can show you some of my travel photos.

Twój artykuł może poczekać.

Your article can wait."

Katarzyna spojrzała na ekran laptopa, na którym widniał niedokończony tekst.

Katarzyna looked at the screen of her laptop, where the unfinished text was displayed.

Wiedziała, że ma czas do rana, by go wysłać.

She knew she had until morning to send it.

Spojrzała na zegar w hali - miała jeszcze chwilę do wejścia na pokład.

She glanced at the clock in the hall—she still had a moment before boarding.

- Może masz rację - powiedziała nagle, zamykając laptopa.

"Maybe you're right," she said suddenly, closing the laptop.

- Zaczekam tutaj z tobą.

"I'll wait here with you."

Godziny mijały szybko.

Hours flew by quickly.

Katarzyna i Wojtek wspominali stare czasy, śmiali się i rozmawiali o swoich marzeniach.

Katarzyna and Wojtek reminisced about old times, laughed, and talked about their dreams.

Katarzyna czuła, jak pojawia się w niej dawno zapomniana radość.

Katarzyna felt a long-forgotten joy reawaken within her.

Wreszcie nadeszła chwila, kiedy Katarzyna musiała podjąć decyzję.

Finally, the moment came when Katarzyna had to make a decision.

Wojtek spoglądał na nią pełen napięcia, kiedy wstawała z miejsca.

Wojtek looked at her with anticipation as she stood up.

- Co zrobisz?

"What will you do?"

- spytał.

he asked.

Katarzyna uśmiechnęła się lekko.

Katarzyna smiled slightly.

- Zmieniam swoje plany.

"I'm changing my plans.

Zostanę tu jeszcze trochę.

I'll stay here a bit longer.

Chcę znów poczuć radość z malowania.

I want to feel the joy of painting again.

Muszę znaleźć równowagę w swoim życiu.

I need to find balance in my life."

Wojtek uśmiechnął się szeroko, gdy Katarzyna wróciła na swoje miejsce.

Wojtek smiled broadly as Katarzyna sat back down.

Obiecała sobie, że znajdzie sposób na połączenie pasji z pracą.

She promised herself she would find a way to combine her passion with her work.

Pomyślała o miejscach, które mogłaby namalować i artykułach, które mogłaby napisać.

She thought about the places she could paint and the articles she could write.

Wiedziała, że to początek nowej drogi.

She knew this was the beginning of a new journey.

Tak oto Katarzyna, w pełnym życia terminalu Lotniska Chopina, zdecydowała się na zmiany.

Thus, in the bustling terminal of Chopin Airport, Katarzyna decided to make a change.

Wiedziała, że potrzebuje czasu na swoją pasję.

She knew she needed time for her passion.

W końcu, życie to coś więcej niż tylko praca.

After all, life is more than just work.