W słoneczne, letnie popołudnie Zofia siedziała przy biurku w swoim pokoju.

On a sunny, summer afternoon, Zofia sat at her desk in her room.

Przez otwarte okno wpadały promienie słońca, a z ogrodu dobiegał śpiew ptaków.

Sunlight streamed through the open window, and the singing of birds reached her from the garden.

Zofia patrzyła na stos podręczników do matematyki i fizyki.

Zofia looked at the pile of math and physics textbooks.

Obok nich leżał zeszyt z jej opowiadaniami, które pisała po kryjomu.

Next to them lay a notebook with the stories she secretly wrote.

"Oto dzień," pomyślała, "czas przygotowań do ukończenia szkoły.

"This is the day," she thought, "the time to prepare for graduation.

Rodzina oczekuje, że pójdę na politechnikę, jak mama i tata."

My family expects me to go to the polytechnic, like Mom and Dad."

Ale Zofia miała w sercu marzenie, które gryzło ją od dawna – pragnęła pisać.

But Zofia had a dream in her heart that had been gnawing at her for a long time—she wanted to write.

"Czy ktoś mnie zrozumie?"

"Will anyone understand me?"

zastanawiała się.

she wondered.

Dom Zofii był duży i pełen ciepła.

Zofia's house was large and full of warmth.

W salonie, gdzie odbywały się rodzinne spotkania, wisiały na ścianach pamiątki, dyplomy i zdjęcia.

In the living room, where family gatherings took place, hung mementos, diplomas, and photos on the walls.

Tam odbywało się wiele ważnych rozmów.

Many important conversations happened there.

Dzisiaj miała być kolejna – spotkanie dotyczące jej przyszłości.

Today there was to be another one—a meeting about her future.

Podczas obiadu cała rodzina zebrała się przy dużym stole.

During dinner, the whole family gathered around the large table.

Wszyscy byli dumni z osiągnięć Zofii.

Everyone was proud of Zofia's achievements.

Dziadek opowiadał o swoich latach pracy jako inżynier, babcia opowiadała historie rodzinne, wszyscy śmiali się i żartowali.

Grandpa talked about his years working as an engineer, Grandma shared family stories, and everyone laughed and joked.

Ale Zofia czuła ciężar oczekiwań na swoich barkach.

But Zofia felt the weight of expectations on her shoulders.

W końcu, po długim milczeniu, Zofia odważyła się przemówić.

Finally, after a long silence, Zofia dared to speak.

"Mamo, tato, muszę coś wam powiedzieć."

"Mom, Dad, I need to tell you something."

Żartobliwe rozmowy ucichły, wszyscy spojrzeli na nią pytająco.

The joking conversations stopped, and everyone looked at her questioningly.

"Chciałabym zostać pisarką.

"I would like to become a writer.

To jest moja pasja."

That is my passion."

Ciężar z serca Zofii zaczął znikać, choć bała się reakcji rodziny.

The weight on Zofia's heart started to lift, even though she feared her family's reaction.

Zapadła cisza.

A silence fell.

Twarze rodziców zamarły w zaskoczeniu.

Her parents' faces froze in surprise.

Mama odezwała się pierwsza.

Her mother spoke first.

"Pisarką?

"A writer?

Ale przecież masz talent do nauk ścisłych!

But you have a talent for the sciences!

Jak sobie wyobrażasz swoją przyszłość bez konkretnego zawodu?"

How do you imagine your future without a concrete profession?"

Zofia czuła, że to teraz albo nigdy.

Zofia felt it was now or never.

"Wiem, że to trudne do zrozumienia.

"I know it's hard to understand.

Ale pisanie daje mi szczęście.

But writing makes me happy.

Chciałabym spróbować sił w prestiżowym programie literackim."

I would like to try my luck in a prestigious literary program."

Ojciec zmarszczył brwi, zastanawiając się przez chwilę.

Her father furrowed his brow, thinking for a moment.

"A co z inżynierią?

"What about engineering?

Przecież od dzieciństwa cię do tego przygotowywaliśmy."

We've prepared you for this since childhood."

Zofia wzięła głęboki oddech.

Zofia took a deep breath.

"Wiem, że wiązaliście ze mną wielkie nadzieje.

"I know you had high hopes for me.

Obiecuję, że dam z siebie wszystko.

I promise to give it my all.

Jeśli mi się nie uda, zawsze mogę wrócić do nauk ścisłych.

If I don't succeed, I can always go back to the sciences.

Proszę, zaufajcie mi."

Please, trust me."

Dziadek, który dotąd milczał, w końcu się odezwał.

Grandpa, who had been silent until now, finally spoke up.

"Pozwólmy jej spróbować.

"Let's let her try.

Jeśli tak bardzo to kocha, warto dać jej szansę.

If she loves it so much, it's worth giving her a chance.

Ale, Zofio, musisz nam pokazać, że jesteś gotowa oddać się temu całkowicie."

But, Zofia, you must show us that you are ready to dedicate yourself completely to this."

Rodzina zaczęła powoli kiwać głowami, zgadzając się z mądrymi słowami dziadka.

The family began to nod slowly, agreeing with Grandpa's wise words.

Mama i tata spojrzeli po sobie, wciąż niepewni, ale w ich oczach pojawiła się iskra zrozumienia.

Her mom and dad looked at each other, still uncertain, but a spark of understanding appeared in their eyes.

"Masz rok," powiedziała mama.

"You have one year," her mother said.

"Pokaż nam, że to jest naprawdę twoja droga.

"Show us that this is truly your path.

Przygotuj się dobrze i przekonaj nas, że to wybór, za którym stoisz całym sercem."

Prepare well and convince us that this is a choice you stand by with all your heart."

Zofia odetchnęła z ulgą.

Zofia breathed a sigh of relief.

"Dziękuję.

"Thank you.

Nie zawiodę was."

I won't let you down."

W ten sposób Zofia zyskała wsparcie rodziny.

In this way, Zofia gained her family's support.

Czuła, że teraz wszystko jest możliwe.

She felt that now everything was possible.

Teraz mogła z pełnym zapałem przygotowywać się do spełnienia swojego marzenia o byciu pisarką.

Now she could prepare with full enthusiasm to fulfill her dream of becoming a writer.

Codziennie pisała, uczyła się i ćwiczyła.

Every day she wrote, studied, and practiced.

Przekonała się, że warto mówić prawdę i być sobą, nawet jeśli oznacza to pokonywanie trudności.

She realized that it's worth speaking the truth and being yourself, even if it means overcoming obstacles.

Rodzina powoli zaczęła dostrzegać jej poświęcenie i pasję, a Zofia z każdym dniem czuła, że jest na właściwej drodze do spełnienia swoich marzeń.

The family slowly began to see her dedication and passion, and Zofia felt more and more that she was on the right path to fulfilling her dreams.

Lato minęło szybko, a Zofia przygotowywała się do aplikacji do prestiżowego programu literackiego.

The summer passed quickly, and Zofia prepared to apply to the prestigious literary program.

W końcu nadszedł dzień, kiedy otrzymała długo wyczekiwaną wiadomość.

Finally, the day came when she received the long-awaited news.

Była przyjęta.

She had been accepted.

Zofia wiedziała, że przed nią jeszcze dużo pracy, ale teraz nie była już sama.

Zofia knew that there was much work ahead, but now she was no longer alone.

Miała wsparcie rodziny i wiarę w swoje możliwości.

She had her family's support and faith in her abilities.

Tego lata Zofia odnalazła siebie i zaczęła swoją podróż ku spełnieniu marzeń.

That summer, Zofia found herself and began her journey toward fulfilling her dreams.