W solnej głębi Wieliczki, tam gdzie czas mieszka w ciemnych zakamarkach, istniało tajne laboratorium.

In the salty depths of Wieliczka, where time resides in dark corners, there existed a secret laboratory.

Marek, skupiony naukowiec, pracował tu dzień i noc.

Marek, a focused scientist, worked here day and night.

Obietnica dana jego zmarłej żonie wciąż brzmiała w jego myślach – znajdę lekarstwo dla Bartek.

The promise he had made to his late wife still echoed in his thoughts — I will find a cure for Bartek.

Bartek, jego syn, zawsze czekał na wieści z oczami pełnymi nadziei, choć z każdym dniem chwile ojca stawały się ulotne.

Bartek, his son, always awaited news with eyes full of hope, even though his father's moments became fleeting with each passing day.

Gdy śnieg szczelnie okrywał miasto, Marek coraz głębiej zanurzał się w swojej pracy.

When snow tightly blanketed the town, Marek delved deeper and deeper into his work.

Laboratorium było chłodne, a światło maszyn odbijało się od krystalicznych ścian soli.

The laboratory was cold, and the light from the machines reflected off the crystalline salt walls.

Zosia pracowała tuż obok, ale jej serce z każdą chwilą traciło wiarę.

Zosia worked right beside him, but with each moment, her heart lost faith.

Chociaż sceptyczna, wiedziała, że Marek zbliża się do kresu swoich możliwości.

Although skeptical, she knew that Marek was reaching the limits of his capability.

"Musimy próbować dalej", Marek szepnął pewnego wieczoru, kiedy Bartek, mimo choroby, zawitał z opłatkiem i gałązką jodły.

"We must keep trying," Marek whispered one evening when Bartek, despite his illness, arrived with a wafer and a sprig of fir.

"Tata, spójrz, dekoracje na choince już czekają w domu," powiedział, a jego głos był miękki jak pierwszy śnieg.

"Dad, look, the decorations on the Christmas tree are already waiting at home," he said, and his voice was as soft as the first snow.

Marek walczył z czasem.

Marek battled against time.

"Mam plan", obiecywał.

"I have a plan," he promised.

„Do Wigilii...”. Ale dni mijały, a on stawał się coraz bardziej rozżalony.

"By Christmas Eve..." But the days passed, and he became increasingly disheartened.

Finansowanie malało, a Zofia patrzyła na niego z troską i wskazała na zegar.

Funding was dwindling, and Zofia watched him with concern and pointed at the clock.

"Nie mamy wystarczająco czasu," powiedziała.

"We don't have enough time," she said.

Wigilia nadeszła niemal zupełnie niespodziewanie, oblana świecami i zapachem świątecznego ciasta.

Christmas Eve came almost unexpectedly, bathed in candlelight and the scent of festive cake.

Marek rozważał rezygnację, gdy nagle zobaczył zapis notatek Zofii.

Marek contemplated giving up when he suddenly saw Zofia's notes.

Coś mu zaświtało.

Something dawned on him.

„Chodź, Zofia, to musi działać!”

"Come on, Zofia, this must work!"

Zofia początkowo nieufna, szybko zdała sobie sprawę, że Marek ma rację.

Initially distrustful, Zofia quickly realized Marek was right.

Noc była długa, ale promyk nadziei zapłonął.

The night was long, but a glimmer of hope ignited.

„Udało się!” Marek krzyknął w blasku szarego poranka.

"It worked!" Marek shouted in the gray morning light.

Eksperyment zadziałał.

The experiment succeeded.

Zofia i Marek spojrzeli na siebie z ulgą.

Zofia and Marek looked at each other with relief.

Wiedzieli, że to początek.

They knew this was just the beginning.

„Przepraszam, że cię zaniedbałem, synu”, Marek powiedział, obejmując Bartka, który pojawił się na progu laboratorium.

"I'm sorry for neglecting you, son," Marek said, embracing Bartek, who appeared at the laboratory's threshold.

„Teraz mamy prawdziwe święta”.

"Now we have a true holiday."

Bartek uśmiechnął się, jego spojrzenie pełne zaufania.

Bartek smiled, his gaze full of trust.

To był najlepszy prezent.

It was the best gift.

Marek uświadomił sobie, że na przyszłość musi dbać o równowagę - dla siebie, dla Bartka i dla wszystkiego, co dla nich ważne.

Marek realized that in the future, he must maintain balance — for himself, for Bartek, and for everything important to them.

Kiedy kolęda zabrzmiała z oddali, rodzina powróciła do domu, gdzie ciepło choinki i przykazanie nocy wigilijnej dawały nowe siły.

When a carol sounded from afar, the family returned home, where the warmth of the Christmas tree and the spirit of the holy night gave them new strength.

Marek wiedział, że mając Zofię i Bartka u swojego boku, można przezwyciężyć każde wyzwanie.

Marek knew that with Zofia and Bartek by his side, they could overcome any challenge.