Białowieża zimą była miejscem niezwykłym.

Białowieża in winter was an extraordinary place.

Śnieg przykrywał ziemię grubą warstwą, a drzewa zdawały się majaczyć we mgle poranka.

Snow covered the ground with a thick layer, and the trees seemed to loom in the morning fog.

Tomasz szedł powoli ścieżką, którą znał na pamięć.

Tomasz walked slowly along the path he knew by heart.

Przyroda zawsze była jego pasją, a zimowy spacer po lesie to nieodparty urok.

Nature had always been his passion, and a winter walk in the forest had an irresistible charm.

Miał nadzieję na nowe zdjęcia rysia lub orła bielika.

He hoped for new photos of a lynx or a white-tailed eagle.

Obok niego kroczyli Katarzyna i Piotr.

Beside him walked Katarzyna and Piotr.

Katarzyna, młoda i pełna życia, patrzyła na wujka z troską.

Katarzyna, young and full of life, looked at her uncle with concern.

„Czy na pewno dobrze się czujesz?” zapytała po raz kolejny, próbując odczytać coś w jego twarzy.

“Are you sure you’re feeling okay?” she asked once again, trying to read something in his face.

Tomasz uśmiechnął się nieznacznie i skinął głową.

Tomasz smiled slightly and nodded.

„To tylko zmęczenie,” odpowiedział, ukrywając ból, który szarpał jego piersią.

“It's just fatigue," he replied, hiding the pain that tugged at his chest.

Piotr, ich stary przyjaciel, buszował w krzakach z aparatem gotowym do strzału.

Piotr, their old friend, rummaged through the bushes with a camera ready to shoot.

Znał Tomasza od lat i choć ufał jego ocenie, coś mu świtało.

He had known Tomasz for years and although he trusted Tomasz's judgment, something was bothering him.

„Może wrócimy, Tomasz?” rzucił mimochodem, starając się, by zabrzmiało to jak sugestia.

“Maybe we should head back, Tomasz?” he suggested casually, trying to make it sound like a suggestion.

Tomasz jednak machnął ręką.

But Tomasz waved him off.

„Jeszcze kawałek, chcę złapać widok przy polanie.” Gdy dotarli do skraju lasu, widok był zapierający dech w piersi.

“Just a bit further, I want to catch the view at the clearing.” When they reached the edge of the forest, the view was breathtaking.

Śnieg mienił się w porannym słońcu, a na polanie widniały ślady zwierząt.

The snow glistened in the morning sun, and animal tracks were visible on the clearing.

Tomasz zatrzymał się, czując, jak ból stanie się nieustępliwy.

Tomasz stopped, feeling the pain become relentless.

Katarzyna spojrzała na niego ostrzegawczo, a wtedy Tomasz opadł na ziemię, tracąc siły.

Katarzyna looked at him warningly, and then Tomasz collapsed to the ground, losing strength.

„Tomasz!” Katarzyna krzyknęła, klękając obok, podczas gdy Piotr szybko wyjął telefon, by wezwać pomoc.

“Tomasz!” Katarzyna shouted, kneeling beside him, while Piotr quickly pulled out his phone to call for help.

Czas zwolnił, a jedynym dźwiękiem był szum lasu.

Time slowed down, and the only sound was the rustle of the forest.

Z pomocą przyjaciół Tomasz został zaniesiony do samochodu.

With the help of friends, Tomasz was carried to the car.

Katarzyna nie przestawała mówić do niego, utrzymując go w świadomości.

Katarzyna kept talking to him, keeping him conscious.

Piotr szukał najkrótszej drogi wyjazdu, a Tomasz zrozumiał, jak wiele znaczył dla nich wszystkich.

Piotr searched for the shortest exit route, and Tomasz realized how much he meant to them all.

„Musisz o siebie zadbać, wujku,” powiedziała Katarzyna, gdy ratownicy przejęli go w swoje ręce.

“You must take care of yourself, uncle,” Katarzyna said as the rescuers took him into their care.

Tomasz spojrzał na nią zmęczonym wzrokiem, ale uśmiechnął się słabo.

Tomasz looked at her with weary eyes but smiled faintly.

„Obiecuję,” wyszeptał, czując, jak ciężar z barków nieco się zdejmuje.

“I promise,” he whispered, feeling a little of the weight lift from his shoulders.

Dni później, gdy leżał w szpitalu, Tomasz myślał o lesie, który dał mu lekcję.

Days later, as he lay in the hospital, Tomasz thought about the forest that had taught him a lesson.

Wiedział, że nigdy nie powinien ignorować własnych ograniczeń.

He knew he should never ignore his own limitations.

Zrozumiał, że przyjaźń i miłość to skarby, które pomogą w każdej chwili słabości.

He understood that friendship and love are treasures that help in every moment of weakness.

A Białowieża?

And Białowieża?

Ona pozostanie tam, czekając, aż Tomasz znowu ją odwiedzi, ale tym razem z sercem gotowym na nowe przygody.

It will remain there, waiting for Tomasz to visit it again, but this time with a heart ready for new adventures.