Śnieg delikatnie opadał na ceglane mury Zamku Wawelskiego, tworząc baśniową scenerię.

The snow gently descended onto the brick walls of Zamek Wawelski, creating a fairy-tale scene.

W powietrzu unosił się zapach mroźnego, krakowskiego powietrza.

The air was filled with the scent of cold, Krakow air.

To tutaj Magda postanowiła spotkać się z rodzeństwem po latach rozłąki i nieporozumień.

It was here that Magda decided to meet with her siblings after years of separation and misunderstandings.

Zamek, niczym niemego świadka historii, miał być miejscem ich pojednania.

The castle, like a silent witness to history, was to be the place of their reconciliation.

Magda była pierwsza.

Magda was the first to arrive.

Stała na dziedzińcu, wpatrując się w ośnieżone wieże.

She stood in the courtyard, looking at the snow-covered towers.

Jej myśli były pełne nadziei i obaw.

Her mind was filled with hope and fears.

"Czy to się uda?" – zastanawiała się.

"Will it work?" she wondered.

Wkrótce dołączył do niej Bartek.

Soon, Bartek joined her.

Starszy brat, który zawsze czuł na sobie ciężar rodzinnych konfliktów.

The older brother, who always felt the burden of family conflicts.

Ubrany w ciepły płaszcz, podszedł do Magdy i przytulił się do niej na powitanie.

Dressed in a warm coat, he approached Magda and hugged her as a greeting.

„Cześć, Magda”– powiedział, próbując uśmiechnąć się szczerze.

“Hi, Magda,” he said, trying to smile sincerely.

Magda odpowiedziała uściskiem, chcąc dać mu poczucie bezpieczeństwa.

Magda replied with an embrace, wanting to give him a sense of security.

Ania przybyła ostatnia, zawsze żywiołowa i pełna energii.

Ania arrived last, always lively and full of energy.

Skrywała jednak swoje uczucia pod maską radości.

However, she hid her feelings behind a mask of joy.

W jej oczach czaiło się coś, czego nie potrafiła zrozumieć nawet Magda.

In her eyes was something even Magda couldn’t understand.

"Witajcie, kochani!" – zawołała Ania, oscylując między udawaną radością a niepewnością.

“Hello, dear ones!” Ania called out, oscillating between feigned happiness and uncertainty.

Cała trójka spojrzała na siebie, czując, że ten dzień będzie ważny.

All three looked at each other, sensing that this day would be important.

Wspólnie rozpoczęli spacer po zamku.

Together they began a walk around the castle.

Świąteczne światła odbijały się od ścian, a język historii, zaklęty w murach, wydawał się szeptać o dawnych czasach.

The festive lights reflected off the walls, and the language of history, embedded in the walls, seemed to whisper of bygone times.

Magda czuła, że to miejsce może im pomóc.

Magda felt that this place could help them.

W milczeniu doszli do sali tronowej, gdzie czekała na nich prawdziwa rozmowa.

In silence, they reached the throne room, where a true conversation awaited them.

Rozmawiać zaczęli nieśmiało, wymieniając uprzejme frazesy.

They started talking shyly, exchanging polite phrases.

Nagle, Bartek wyrzucił z siebie: „Musimy przestać unikać trudnych tematów. Tak nie może być wiecznie.”

Suddenly, Bartek burst out: “We must stop avoiding difficult topics. It can't be like this forever.”

Ania przytaknęła, choć widać było, że nie jest gotowa na otwartość.

Ania nodded, though it was clear she wasn't ready to be open.

„Wiem, że wszyscy ucierpieliśmy” – zaczęła Magda drżącym głosem.

“I know we've all suffered,” Magda began with a trembling voice.

„Chcę, żebyśmy zrozumieli nasze uczucia.”

“I want us to understand our feelings.”

Rozmowa stała się dynamiczna, pełna wyrzutów i wyznań.

The conversation became dynamic, full of accusations and confessions.

Ania przyznała, że czuła się zapomniana.

Ania admitted she felt forgotten.

Bartek opowiedział o swoich rozterkach jako najstarszy brat, a Magda próbowała przedstawić swoje przemyślenia na temat kompromisów.

Bartek spoke about his dilemmas as the oldest brother, and Magda tried to present her thoughts on compromises.

Śnieg padał za oknami zamku, a wewnątrz toczyła się walka jak nigdy dotąd.

Snow fell outside the castle windows, and inside, a battle unfolded like never before.

Jednak każde wypowiedziane słowo coraz bardziej zbliżało ich do siebie.

Yet each spoken word brought them closer together.

Gdy nastała cisza, rodzeństwo poczuło się zdumiewająco lekko.

When silence fell, the siblings felt surprisingly light.

Wspólnie spojrzeli na siebie z nową nadzieją.

They looked at each other with renewed hope.

W końcu wyszli na zewnątrz, patrząc na spokojnie opadające płatki śniegu.

Finally, they went outside, watching the calmly descending snowflakes.

„Może teraz spróbujemy częściej się spotykać?” – zaproponowała Magda.

“Maybe now we can try meeting more often?” suggested Magda.

Ania i Bartek spojrzeli na nią uśmiechnięci.

Ania and Bartek looked at her, smiling.

„Tak, zróbmy to” – odpowiedzieli zgodnie.

“Yes, let's do that,” they responded in unison.

Otuleni w płaszcze stali na dziedzińcu, podziwiając zamek pokryty zimowym płaszczem.

Wrapped in coats, they stood in the courtyard, admiring the castle covered in a winter coat.

Zrozumieli, że nieważne jakie będą mieli różnice, zawsze będą rodziną.

They understood that no matter their differences, they would always be family.

Zamek Wawelski stał się miejscem ich nowego początku.

Zamek Wawelski became the site of their new beginning.

Magda odetchnęła z ulgą, widząc jak śnieg scala ich serca w jedną, bezpieczną całość.

Magda breathed a sigh of relief, seeing how the snow united their hearts into a single, safe whole.