Mateusz stał na lotnisku Chopina w Warszawie, patrząc na tłum ludzi przemykających obok niego.

Mateusz stood at Chopin Airport in Warsaw, watching the crowd of people bustling past him.

Serce biło mu mocno.

His heart was pounding hard.

Po latach spędzonych za granicą wrócił do Polski.

After years spent abroad, he returned to Poland.

Ze słuchawkami w uszach i kapeluszem schodzącym na oczy, poruszał się jak cień.

With headphones in his ears and a hat pulled down over his eyes, he moved like a shadow.

Śnieg za oknami lotniska zaczynał powoli topnieć, tworząc kałuże na chodnikach.

The snow outside the airport was slowly starting to melt, creating puddles on the sidewalks.

Słońce ledwo przebiło się przez gęste chmury, oświetlając na chwilę lotniskowy terminal.

The sun barely broke through the thick clouds, briefly illuminating the airport terminal.

Mateusz czuł się tutaj obco mimo, że znał tę przestrzeń jak własną kieszeń.

Mateusz felt alien here, even though he knew this space like the back of his hand.

Nagle, z głośników rozległ się komunikat, który przywrócił go do rzeczywistości.

Suddenly, an announcement over the speakers brought him back to reality.

Wówczas zauważył parę znajomych twarzy.

It was then he noticed a couple of familiar faces.

Kasia i Piotr szli w jego kierunku.

Kasia and Piotr were walking towards him.

Mateusz schował się nieco za filar, czując jak ogarnia go fala niepewności.

Mateusz hid somewhat behind a pillar, feeling a wave of uncertainty wash over him.

Czy po tych wszystkich latach, będą chcieli go zobaczyć?

After all these years, would they want to see him?

Kasia wyglądała jak zawsze - pełna energii i uśmiechnięta, a Piotr, niegdyś lepki dzieciak, teraz był młodym mężczyzną.

Kasia looked as she always did – full of energy and smiling, and Piotr, once a sticky kid, was now a young man.

Mateusz poczuł ucisk w gardle, wspomnienia ożyły.

Mateusz felt a lump in his throat as memories came alive.

Byli kiedyś bliscy, prawie jak rodzeństwo.

They were once close, almost like siblings.

Czy mogą znów tacy być?

Could they be like that again?

Mateusz rozwiódł swoje palce i zdjął słuchawki.

Mateusz spread his fingers and took off his headphones.

Głośne rozmowy i dźwięk kółek walizek wypełniły jego uszy.

The loud conversations and the sound of suitcase wheels filled his ears.

Wziął głęboki oddech.

He took a deep breath.

Teraz, albo nigdy.

It was now or never.

Postawiwszy krok do przodu, Mateusz zawołał do nich.

Taking a step forward, Mateusz called out to them.

Kasia zauważyła go pierwsza.

Kasia noticed him first.

Jej oczy rozszerzyły się z niedowierzaniem, a po chwili ruszyła do niego z otwartymi ramionami.

Her eyes widened in disbelief, and moments later, she rushed to him with open arms.

"Mateusz!"

"Mateusz!"

zawołała.

she shouted.

Piotr zawahał się na chwilę, ale zaraz potem także podszedł bliżej.

Piotr hesitated for a moment but then also came closer.

Uścisk, który otrzymał od Kasi, był wszystkim, czego potrzebował.

The hug he received from Kasia was everything he needed.

"Wróciłeś," powiedziała, a Piotr uśmiechnął się, klepiąc go po plecach.

"You've come back," she said, and Piotr smiled, patting him on the back.

Rozpoczęła się rozmowa, najpierw nieskładna, pełna pytań i krótkich odpowiedzi.

A conversation started, at first awkward, full of questions and short answers.

Lecz Mateusz czuł, jak jego serce staje się lżejsze.

But Mateusz felt his heart becoming lighter.

Zdecydowali się na wspólną kolację, by nadrobić stracony czas.

They decided on a dinner together to make up for lost time.

Mateusz wiedział już, że mimo upływu lat, uczucia które ich łączyły, nadal były w nim żywe.

Mateusz already knew that despite the passing years, the feelings that connected them were still alive in him.

Zrozumiał, że strach przed odrzuceniem był jego największą barierą.

He understood that the fear of rejection was his greatest barrier.

Teraz wiedział, że prawdziwa bliskość rodzi się z otwartości i chęci przebaczenia.

Now he knew that true closeness is born from openness and the willingness to forgive.

Warszawskie niebo zaczynało przejaśniać się, a Mateusz czuł, że jego serce robi to samo.

The sky over Warsaw began to clear, and Mateusz felt his heart doing the same.

Wiedział, że to dopiero początek nowego etapu w jego życiu, ale nie czuł już lęku.

He realized that this was just the beginning of a new chapter in his life, but he no longer felt fear.

Przeciwnie, była w nim nadzieja na przyszłość pełną rodzinnej miłości i akceptacji.

On the contrary, he had hope for a future full of familial love and acceptance.