Warszawa o poranku wyglądała jak widmo minionych dni.

Warszawa in the morning looked like a ghost of days gone by.

Szare niebo rozciągało się nad miastem, a ciche ulice pamiętały jeszcze dawny gwar i hałas.

The gray sky stretched over the city, and the quiet streets still remembered the former bustle and noise.

Wczesna wiosna przynosiła delikatne ciepło, a zielone pędy zieleniły się w szczelinach zrujnowanych budynków.

Early spring brought gentle warmth, and green shoots appeared in the cracks of ruined buildings.

Zofia stała na krawędzi Placu Zamkowego, patrząc na zniszczone zabytki.

Zofia stood at the edge of Placu Zamkowego, looking at the destroyed monuments.

W dłoni trzymała stary srebrny medalik, pamiątkę z innego czasu.

In her hand, she held an old silver medallion, a relic from another time.

Mateusz obserwował ją ukradkiem zza rogu.

Mateusz watched her secretly from around the corner.

W jego oczach błyszczała nieufność, ale wiedział, że w tych czasach warto było mieć kogoś obok.

Distrust shone in his eyes, but he knew that in these times, it was worth having someone by your side.

Trzymał w dłoni nóż, gotowy do obrony, choć serce ciągnęło go do tego, by w końcu zaufać.

He held a knife in his hand, ready for defense, though his heart was drawn to finally trust.

Zofia ruszyła w stronę opustoszałych straganów Starego Miasta, szukając resztek jedzenia.

Zofia moved toward the deserted stalls of the Starego Miasta, searching for scraps of food.

Przez moment zastanawiała się, czy ktoś pomógłby jej odnaleźć nowe życie w tym zrujnowanym świecie.

For a moment, she wondered if someone would help her find a new life in this ruined world.

Nagle usłyszała kroki.

Suddenly, she heard footsteps.

Obróciła się szybko, gotowa walczyć o każdy okruch.

She turned quickly, ready to fight for every crumb.

- Spokojnie, nie mam złych zamiarów - powiedział Mateusz, podnosząc ręce w geście pokoju.

"Calm down, I mean no harm," said Mateusz, raising his hands in a gesture of peace.

Jego głos był spokojny, choć oczy pozostawały czujne.

His voice was calm, although his eyes remained vigilant.

Zofia przyglądała się mu przez chwilę, oceniając jego intencje.

Zofia watched him for a moment, assessing his intentions.

- Jeśli jesteś przyjazny, możesz się przyłączyć.

"If you're friendly, you can join.

Mam trochę jedzenia, możemy się podzielić - zaproponowała, próbując brzmieć pewnie.

I have some food, we can share," she offered, trying to sound confident.

Mateusz skinął głową, doceniając jej odwagę.

Mateusz nodded, appreciating her courage.

- Znam okolicę.

"I know the area.

Mogę cię ochronić i pokazać bezpieczne miejsca - odpowiedział.

I can protect you and show you safe places," he replied.

Tego dnia wspólnie przeczesywali zrujnowane ulice, dzieląc się zapasami i wiedzą.

That day they combed through the ruined streets together, sharing supplies and knowledge.

Choć każde z nich miało swoje tajemnice, postanowili spróbować zaufać sobie nawzajem.

Although each had their secrets, they decided to try to trust each other.

Ale post-apokaliptyczna rzeczywistość szybko postanowiła ich wystawić na próbę.

But the post-apocalyptic reality quickly decided to test them.

Za rogiem starego kościoła usłyszeli groźne głosy.

Around the corner of an old church, they heard threatening voices.

Oczy spojrzały na siebie, pełne determinacji i adrenaliny.

Their eyes met, filled with determination and adrenaline.

Musieli działać razem.

They had to act together.

Zofia była zwinna i szybko kierowała się ku bezpiecznej przestrzeni między gruzami, a Mateusz, trzymając nóż, osłaniał oba ich tyły.

Zofia was nimble and quickly headed toward a safe space among the rubble, and Mateusz, holding the knife, covered both their backs.

Razem uciekli przed niebezpieczeństwem, a potem usiedli zmęczeni w opuszczonym parku.

They escaped danger together, then sat exhausted in an abandoned park.

Powoli opadło napięcie, a wiosenne słońce ogrzało ich zmęczone twarze.

Slowly the tension subsided, and the spring sun warmed their tired faces.

- Dziękuję, że mi zaufałeś - powiedziała Zofia, patrząc na medalion w swoich dłoniach.

"Thank you for trusting me," said Zofia, looking at the medallion in her hand.

- Nigdy nie spodziewałam się, że kogoś spotkam.

"I never expected to meet anyone."

Mateusz uśmiechnął się lekko, pierwszy raz od wielu miesięcy.

Mateusz smiled slightly, for the first time in many months.

- Może jest jeszcze nadzieja - odparł.

"Maybe there is still hope," he replied.

Razem opowiedzieli sobie historie swojego dawnego życia, a w ich sercach zrodziła się nowa siła.

Together they shared stories of their past lives, and in their hearts, a new strength was born.

Byli teraz partnerami, gotowymi stawić czoła przyszłości.

They were now partners, ready to face the future.

W ruinach Warszawy znaleźli dom, choć na chwilę, pośród uśmiechów i nowych obietnic.

In the ruins of Warszawa, they found a home, if only for a moment, amid smiles and new promises.