Wiosenne słońce świeciło nad placem Zamkowym w Warszawie.

The spring sun shone over the plac Zamkowy in Warszawa.

Tłumy turystów i mieszkańców wypełniały uliczki, a powietrze pachniało kwitnącymi kwiatami.

Crowds of tourists and locals filled the streets, and the air smelled of blooming flowers.

Było przerwa między lekcjami, a uczniowie ze szkoły Konrada i Ani tłoczyli się wokół nauczyciela, wysłuchując opowieści o historii Warszawy.

There was a break between classes, and students from Konrad and Ania's school gathered around the teacher, listening to stories about the history of Warszawa.

Konrad stał z boku, przyglądając się wesołemu przeganianiu kolegów.

Konrad stood off to the side, watching the cheerful antics of his classmates.

Uwielbiał historię, a miejsce to było jednym z jego ulubionych.

He loved history, and this place was one of his favorites.

Nie mógł jednak przestać patrzeć na Anię, która była zafascynowana każdym słowem nauczyciela.

However, he couldn't stop staring at Ania, who was captivated by every word the teacher spoke.

Ania była zawsze otwarta i ciekawa świata.

Ania was always open and curious about the world.

Konrad zazdrościł jej tej energii i pragnął jej coś powiedzieć, ale jego nieśmiałość trzymała go z dala.

Konrad envied her energy and wanted to say something to her, but his shyness held him back.

Kiedy nauczyciel ogłosił przerwę, Konrad zauważył, że Ania znalazła sobie miejsce nieopodal, siedząc na murku i szkicując Zamek Królewski.

When the teacher announced a break, Konrad noticed that Ania had found a spot nearby, sitting on a low wall and sketching the Zamek Królewski.

Była skupiona i wyglądała na zadowoloną.

She was focused and seemed content.

Konradowi serce zaczęło bić szybciej.

Konrad's heart started to beat faster.

To była jego szansa!

This was his chance!

Musiał zebrać odwagę, żeby do niej podejść.

He had to gather the courage to approach her.

Głęboko wziął oddech, starając się opanować dreszcze.

He took a deep breath, trying to steady his nerves.

Podszedł powoli, próbując nie zwrócić uwagi kolegów.

He walked over slowly, attempting not to draw the attention of his classmates.

Kiedy znalazł się blisko, Ania podniosła wzrok i uśmiechnęła się.

As he got closer, Ania looked up and smiled.

"Hej, Konrad!

"Hey, Konrad!"

", zawołała radośnie.

she called out cheerfully.

"O, cześć, Ania", odparł Konrad, czując, jak jego policzki robią się czerwone.

"Oh, hi, Ania," replied Konrad, feeling his cheeks turn red.

"Wiesz, mam ciekawostkę o tym miejscu."

"You know, I have an interesting fact about this place."

Zaskoczona, Ania słuchała z uwagą.

Surprised, Ania listened attentively.

"W XVII wieku, tutaj stała kolumna Zygmunta III Wazy, wiesz?

"In the 17th century, the column of Zygmunt III Waza stood here, you know?

To jest pierwszy świecki pomnik w historii Polski."

It's the first secular monument in the history of Poland."

"Naprawdę?"

"Really?"

Ania spojrzała na niego z zainteresowaniem.

Ania looked at him with interest.

"Nie wiedziałam!

"I didn't know!

To fascynujące.

That's fascinating.

Masz jeszcze jakieś ciekawostki?"

Do you have more interesting facts?"

"Tak, oczywiście", uśmiechnął się Konrad, czując, jak jego nieśmiałość powoli odpada.

"Yes, of course," Konrad smiled, feeling his shyness slowly fade away.

"Może znajdziemy czas, żebym opowiedział ci więcej?"

"Maybe we can find time for me to tell you more?"

Ania skinęła głową.

Ania nodded.

"Wiesz co?

"You know what?

Mam projekt o historii Warszawy.

I have a project on the history of Warszawa.

Może pomógłbyś mi, co?"

Maybe you could help me?"

Konradowi zabłysły oczy.

Konrad's eyes lit up.

Nie mógł uwierzyć, że Ania prosi go o pomoc.

He couldn't believe that Ania was asking him for help.

"Oczywiście, z przyjemnością", odpowiedział, czując, jak jego pewność siebie rośnie.

"Of course, I'd be happy to," he responded, feeling his confidence grow.

"Spotkajmy się jutro po lekcjach?"

"Shall we meet tomorrow after classes?"

"Świetny pomysł", odpowiedziała Ania.

"Great idea," Ania replied.

"Dziękuję, Konrad.

"Thank you, Konrad.

Naprawdę doceniam twoją pomoc."

I really appreciate your help."

Kiedy wracali do grupy, Konrad poczuł, jak jego serce jest lekkie i pełne radości.

As they returned to the group, Konrad felt his heart was light and full of joy.

Zrozumiał, że nie było się czego bać.

He realized there was nothing to fear.

Teraz wiedział, że może dzielić się swoimi pasjami z innymi i że nie trzeba się chować za swoją nieśmiałością.

Now he knew he could share his passions with others, and he didn't need to hide behind his shyness.

To był pierwszy krok do odkrycia czegoś więcej – nie tylko w historii Warszawy, ale i w przyjaźni z Anią.

This was the first step toward discovering something more—not just about the history of Warszawa, but also in his friendship with Ania.