Wiosna zagościła w Warszawie.

Spring arrived in Warszawa.

Słońce delikatnie przebiło się przez chmury, rzucając ciepłe promienie na miasto.

The sun gently broke through the clouds, casting warm rays on the city.

Marek stał przy łóżku szpitalnym w polowym szpitalu nieopodal Warszawy.

Marek stood by the hospital bed in a field hospital near Warszawa.

Wokół panowała cicha wrzawa, a pielęgniarki krzątały się w tle.

Around him was a quiet bustle, and nurses were bustling in the background.

Marek wpatrywał się w swoją żonę, Anię.

Marek gazed at his wife, Ania.

Leżała nieruchomo, jej twarz była blada i spokojna.

She lay motionless, her face pale and calm.

W jego sercu toczyła się walka – nadzieja przeplatała się ze strachem.

A battle raged in his heart—hope intertwined with fear.

Była Wielkanoc.

It was Easter.

Marek przyniósł ze sobą tradycyjne potrawy – jajka, żurek i babkę.

Marek had brought traditional dishes with him—eggs, żurek, and cake.

Choć Ania była nieprzytomna, Marek miał nadzieję, że poczuje jej obecność i może obudzi się na chwilę.

Although Ania was unconscious, Marek hoped that she would feel his presence and might wake up for a moment.

W pewnym momencie pielęgniarka Kasia podeszła do niego.

At one point, nurse Kasia approached him.

"Nie traci pan nadziei, Marek," powiedziała łagodnie.

"Don't lose hope, Marek," she said gently.

"Czasami najlepsze rzeczy dzieją się, gdy najmniej się tego spodziewamy."

"Sometimes the best things happen when we least expect them."

Jej słowa były jak ciepła otucha.

Her words were like a warm comfort.

Marek przypomniał sobie, jak Ania zawsze uwielbiała Wielkanoc.

Marek remembered how Ania always loved Easter.

Jak co roku przygotowywali razem święconkę i jak jej śmiech rozbrzmiewał w domu.

Every year, they prepared the Easter basket together, and her laughter echoed through the house.

Z tęsknotą spojrzał na jej zamknięte oczy.

With longing, he looked at her closed eyes.

Nagle, ku jego zdumieniu, Ania otworzyła oczy.

Suddenly, to his astonishment, Ania opened her eyes.

Blado uśmiechnęła się do niego.

She gave him a faint smile.

"Marek," wyszeptała cicho.

"Marek," she whispered softly.

Jego serce zabiło mocniej.

His heart beat faster.

"Wróciłam," dodała słabym głosem.

"I'm back," she added in a weak voice.

Marek poczuł, jak łzy szczęścia napływają mu do oczu.

Marek felt tears of joy welling up in his eyes.

Usiadł bliżej, trzymając jej rękę.

He sat closer, holding her hand.

"Czekałem na ciebie, kochanie," szepnął, po czym opowiedział jej o potrawach, które przyniósł.

"I've been waiting for you, darling," he whispered, then told her about the dishes he'd brought.

Choć jej powieki wkrótce znów się zamknęły, ten krótki moment wystarczył, by jego serce wypełniła nadzieja.

Although her eyelids soon closed again, that brief moment was enough to fill his heart with hope.

Z pomocą Kasi, Marek spędził resztę świąt obok Anii, czując, że jej stan powoli się poprawia.

With Kasia's help, Marek spent the rest of the holiday by Ania, feeling that her condition was slowly improving.

W tych chwilach nauczył się doceniać każdą sekundę z nią.

In those moments, he learned to appreciate every second with her.

W kolejnych dniach Ania zaczęła reagować na leczenie.

In the following days, Ania began to respond to treatment.

Jej stan się ustabilizował, przynosząc ulgę Markowi.

Her condition stabilized, bringing relief to Marek.

Po raz pierwszy od wielu dni poczuł się spokojny i wdzięczny.

For the first time in many days, he felt calm and grateful.

Zrozumiał, że życie nie jest tylko po to, by się bać, ale przede wszystkim, by kochać i cenić każdy dzień.

He understood that life isn't just about being afraid, but above all, loving and cherishing every day.

Marek opuścił szpital z nową perspektywą.

Marek left the hospital with a new perspective.

Choć przyszłość pozostawała niepewna, wiedział, że najważniejsze jest teraz – tu i teraz, z Anią, którą kochał ponad wszystko.

Although the future remained uncertain, he knew that the most important thing was now—here and now, with Ania, whom he loved more than anything.