ในวันที่ฟ้าใสไร้เมฆ สุทิดาได้แวะมาที่ตลาดจตุจักร เพื่อมองหาต้นไม้สำหรับตกแต่งห้องใหม่ของเธอ

On a cloudless, sunny day, Suthida stopped by the Chatuchak market to look for some plants to decorate her new room.

ตลาดแห่งนี้มีสินค้ามากมาย ทั้งเสื้อผ้า ของตกแต่งบ้าน ของเล่น และแน่นอน ผลไม้สดๆ

This market had a wide variety of products, including clothing, home decorations, toys, and, of course, fresh fruits.

ในขณะที่สุทิดากำลังถูกดึงดูดด้วยร้านต้นไม้น้อยหลากหลายชนิด ไม่ไกลจากที่เธอยืน มีผู้ชายชื่อสมชาย กำลังถือถุงใส่ทุเรียนจำนวนมาก

As Suthida was admiring a few small plants not far from where she stood, she noticed a man named Somchai carrying a bag filled with a large number of durians.

เขาเดินตัดผ่านผู้คนมากมายที่เดินขวักไขว่ในตลาด

He walked through the bustling market crowd.

ตื่นเต้นกับต้นไม้เล็กๆที่เธอพบ สุทิดาไม่ได้สังเกตุผู้คนที่เดินผ่านไปมา และเธอก็เฉียดเข้าไปที่สมชายโดยไม่รู้ตัว ทำให้เกิดเสียงดัง "กรึม!"

Excited about the small plants she had found, Suthida didn't notice the people walking by, and she accidentally bumped into Somchai, causing the loud sound, "Oops!"

ถุงทุเรียนของสมชายร่วงหล่นตกลงกับพื้น ผลไม้เหล่านั้นกระจายทั่วไป

Somchai's bag of durians tumbled to the ground, scattering the fruits everywhere.

สุทิดารู้สึกผิดทันที เธอคุกเข่าลงข้างๆสมชาย เพื่อช่วยเขาเก็บทุเรียนที่กระเจิดกระเจิง

Feeling immediately apologetic, Suthida knelt beside Somchai to help him gather the durians that had rolled away.

ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ" สุทิดาพูดขณะเก็บทุเรียน

I'm sorry, I didn't mean to," Suthida said as she picked up the durians.

สมชายตอบกลับด้วยรอยยิ้ม "ไม่เป็นไรครับ ถือว่าเป็นโชคช่วยที่ได้เจอคุณ"

Somchai replied with a smile, "It's okay. Consider it lucky to have met you."

สุทิดาและสมชายได้คุยกันขณะที่ช่วยกันเก็บทุเรียน พวกเขาเรียนรู้ว่าทั้งคู่มีความสนใจร่วมกันในต้นไม้และผลไม้

As Suthida and Somchai talked while assisting each other with the durians, they learned that they both shared an interest in plants and fruits.

สมชายบอกว่าเขามีสวนทุเรียนเล็กๆที่บ้าน และชวนสุทิดาไปชม

Somchai mentioned having a small durian orchard at home and invited Suthida to visit.

เรื่องราวของพวกเขาไม่ได้จบลงที่ตลาดจตุจักรแต่หัวเดียว

Their story didn't just end at the Chatuchak market that day.

หลังจากวันนั้น สุทิดาและสมชายได้ติดต่อกันและกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ทุเรียนที่หกล้มบนพื้นวันนั้นไม่เพียงแค่นำพาทุเรียนกลับมาเรียบร้อย แต่ยังเป็นบทเริ่มต้นใหม่ของมิตรภาพที่สวยงามระหว่างสุทิดาและสมชายอีกด้วย

After that day, Suthida and Somchai stayed in touch and became good friends, and the fallen durians not only led to a successful gathering of the fruits but also marked the beginning of a beautiful friendship between Suthida and Somchai.