หนึ่งวันที่ตลาดนัดจตุจักรที่วุ่นวายและเต็มไปด้วยคน นก พ่อค้าผลไม้ที่มีรอยยิ้มที่สดใสกำลังวางขายทุเรียน ผลไม้ลูกใหญ่ที่มีกลิ่นเฉพาะตัวและรสชาติที่หวาน

One day at the bustling Chatuchak Market, a father selling fruits with a bright smile was arranging durians, large fruits with a distinct smell and sweet taste.

ขณะที่เขากำลังกระตือรือร้นในการขาย สุพรรณี คุณป้าที่ขายผลไม้ข้างๆเขา ก็พยักหน้าและยิ้มให้กับความพยายามของเขา

As he was enthusiastically making sales, Supannee, a fruit vendor next to him, paused and smiled at his efforts.

ตามปกติ นก มักจะบอกคำเตือนเกี่ยวกับกลิ่นให้กับลูกค้าของเขา

Usually, the father would give warnings about the smell to his customers.

แต่วันนั้น เขาได้พบกับชายต่างชาติที่ดูสนใจผลไม้ของเขา

But that day, he encountered a foreign man interested in his fruits.

เขารู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะขายทุเรียนให้คนต่างชาติได้ลอง

He saw this as a good opportunity to let a foreigner try the durian.

"ท่านครับ, ทุเรียนนี้หวานมากๆ ลองชิมดูสิครับ!" นก ทำการเสนอขายให้กับชายคนนั้นพร้อมรอยยิ้ม

"Sir, this durian is very sweet. Please, have a taste!" the father offered with a smile.

ชายคนนั้นตอบรับและซื้อทุเรียนไปหนึ่งลูก

The man accepted and bought a durian.

จากนั้นเขาก็หยิบมีดจากกระเป๋าและพยายามเปิดทุเรียนที่ตรงหน้า

Then, he took a knife from his bag and attempted to open the durian in front of him.

ขณะที่ชายคนนั้นแกะทุเรียน กลิ่นที่แรงก็แพร่กระจายออกไปรอบตัว หน้าของเขาเปลี่ยนไป

As the man opened the durian, the intense smell spread around. His expression changed.

"อ้าว! กลิ่นอะไรเนี่ย!" ชายคนนั้นร้องออกมาด้วยความตกใจและเบ้หน้า

"Whoa! What's that smell!" the man exclaimed, startled and scrunching his face.

รอบๆเขา ผู้คนที่อยู่บริเวณนั้นต่างหันมามองด้วยความสนใจ นก เองก็กลั้นหัวเราะไม่อยู่

People nearby turned to look with interest, and even the father couldn't help but stifle a laugh.

สุพรรณี ก็หัวเราะขำๆ เช่นกัน

Supannee chuckled too.

นก รีบเข้าไปช่วย "ขอโทษครับท่าน ทุเรียนมันมีกลิ่นจัดจริงๆ แต่รสชาติมันอร่อยครับ"

The father hurriedly intervened, "I'm sorry, sir. The durian does have a strong smell, but its taste is delicious, sir."

ชายต่างชาตินั้นทำหน้าเซ็ง แต่ก็พยายามชิมทุเรียน และด้วยความแปลกใจ เขาพบว่าเขาชอบรสชาตินั้นมาก

The foreign man looked disgruntled, but still tried the durian. To his surprise, he found that he really enjoyed the taste.

"โอ้ มันอร่อยจริงๆ!" เขาพูดด้วยปากที่เต็มไปด้วยทุเรียน

"Oh, it's really delicious!" he spoke with a mouthful of durian.

นก มีความสุขที่เห็นว่าลูกค้าชอบทุเรียน และจากนั้นเขาก็เริ่มบอกเล่าเกี่ยวกับทุเรียนและกลิ่นของมันให้กับลูกค้าคนอื่นๆ ที่มาสนใจ

The father was happy to see the customer enjoying the durian. He then began to share stories about durians and their smell with other interested customers.

จบวันนั้น ทุเรียนของนก ขายหมดเกลี้ยง และเขา สุพรรณี และชาวตลาดต่างมีเรื่องราวต่างๆ มาเล่าสู่กันฟัง

By the end of the day, the father's durians were all sold out, and he, Supannee, and other market vendors had various stories to share with each other.

วันนั้นที่ตลาดนัดจตุจักร เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและยิ้มที่เริ่มต้นด้วยผลทุเรียนที่มีกลิ่นเฉพาะแต่หวานล้ำบนลิ้น.

That day at Chatuchak Market was filled with laughter and smiles, all starting with the unique-smelling but delicious durian.