ยามเช้าในวันที่ตลาดนัดน้ำกำลังเริ่มคึกคัก ดูเหมือนว่ายิ้มที่สดใสของผู้มาเยือนและอมยิ้มจากพ่อค้าแม่ค้าน่าจะเพียงพอที่จะทำให้บรรยากาศที่น่ารักแห่งนี้สมบูรณ์แบบ

On a morning when the floating market was beginning to bustle, it seemed the bright smiles of visitors and the grins from vendors were enough to make the atmosphere perfectly charming.

Niran เบนยา และ พิม เป็นครอบครัวที่อบอุ่นและทำงานด้วยกันทุกวัน พวกเขามีแผงขายอาหารพื้นบ้าน แผงของพวกเขาอยู่ที่มุมหนึ่ง ท่ามกลางหลายแผงอื่น ๆ ที่ตลาดนัดน้ำในกรุงเทพฯ

Niran, Benya, and Pim were a warm family who worked together every day. They had a stall selling local food. Their stall was in a corner among many others at the floating market in Bangkok.

Niran, พ่อของครอบครัว เป็นคนทำอาหารเก่ง เขาชอบทำอาหารไทย เบนยา ภรรยาของเขา ช่วยต้อนรับลูกค้า และทำเครื่องดื่ม พิม ลูกสาววัยหนุ่มสาว ช่วยเสิร์ฟอาหาร และบางทีช่วยเป็นพ่อครัวมือสอง

Niran, the father of the family, was an excellent cook. He loved preparing Thai food. Benya, his wife, helped greet the customers and make drinks. Pim, their young daughter, assisted in serving the food and occasionally acted as a second chef.

วันหนึ่ง มีฝนตก ภายในตลาดนัดน้ำคนยังแน่นอยู่ Niran ทำงานหนัก เขาทำสะเต๊ะไก่อย่างสมบูรณ์แบบ กลิ่นหอมลอยไปทั่ว

One day, it rained. Despite the rain, the floating market was still crowded. Niran worked hard, making satay chicken perfectly. The enticing aroma filled the air.

"หอมจังเลยค่ะพ่อ!" พิมตะโกน

"Smells amazing, Dad!" Pim shouted.

"ใช่! ใครผ่านมาได้กลิ่นต้องหยุดและลองชิม," เบนยาบอก

"Yes! Anyone passing by who smells it has to stop and try it," Benya said.

ลูกค้าหลายคนหยุดแวะชิมสะเต๊ะไก่ของพวกเขา ทุกคนชมว่าอร่อยมาก พวกเขายิ้มและมีความสุข

Many customers stopped to taste their satay chicken, all praising how delicious it was. They smiled and felt happy.

แต่วันนั้นเอง พวกเขาพบปัญหา มีชายคนหนึ่งมองหาแผงของเขาด้วยใบหน้าเครียด

But that day, they encountered a problem. A man was looking for his stall with a worried face.

"ลูกค้ามีน้อยขึ้นเหรอ?" พ่อถามชายคนนั้น

"Fewer customers today?" Niran asked the man.

"ใช่ครับ ไม่มีใครสนใจอาหารของผมเลย," ชายคนนั้นบอก

"Yes, no one is interested in my food," the man replied.

Niran ประกอบด้วยความเห็นใจ เขาเอาสะเต๊ะไก่ให้ชายคนนั้นลอง

Niran, filled with empathy, offered the man some satay chicken to try.

"ลองเซ่ไก่นี้สิ," Niran บอก

"Try this chicken satay," Niran said.

ชายคนนั้นรับสะเต๊ะไก่ แล้วกล่าวคำชมด้วยใบหน้าสดใส

The man accepted the satay and complimented it with a bright face.

ครอบครัวรู้ว่าการช่วยเหลือกันเป็นความสุขที่เกิดขึ้นได้ จึงร่วมมือกันทำสะเต๊ะและนำไปให้ชายคนนั้น

The family realized that happiness could come from helping each other. So, they worked together to make satay and brought some to the man.

หลังจากนั้น ชายคนนั้นมีรอยยิ้มและมีลูกค้าเพิ่มขึ้นอีก

After that, the man smiled, and more customers came to his stall.

วันนั้น Niran เบนยา และ พิม ไม่ได้เพียงแค่ขายอาหาร แต่พวกเขายังให้ใจไปด้วย

That day, Niran, Benya, and Pim didn’t just sell food—they gave with their hearts.

"พ่อคะ การให้ความช่วยเหลือกันดีจริงๆ เลยนะ," พิมพูดพร้อมรอยยิ้ม

"Dad, helping others is really great," Pim said with a smile.

"ใช่เลยลูก การที่เราได้ช่วยเหลือกันแสดงว่าตลาดนัดน้ำของเรามีแต่ความสุข," เบนยาบอกด้วยความอารมณ์ดี

"Absolutely, dear. Helping each other shows that our floating market is filled with happiness," Benya added cheerfully.

ในที่สุด ครอบครัว Niran เบนยา และ พิม มีความสุขมาก พวกเขารู้ว่าการช่วยเหลือกัน และการแบ่งปันเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่สามารถทำให้ตลาดนัดน้ำมีชีวิตชีวาและอบอุ่น

In the end, Niran, Benya, and Pim were very happy. They realized that helping and sharing are the best things that can make the floating market vibrant and warm.

หวยเปลี่ยนเวรกลับบ้าน ใต้ปิน ยังคงมีแต่ความรักและความสุขในใจ

Even as they returned home, their hearts were still filled with love and happiness.