ณ ตลาดจตุจักร กรุงเทพ สถานที่ที่คึกคัก ไปด้วยคนและสินค้าหลากหลาย นีรน ยิ้มสดใส ขณะเดินดูของ

At the Chatuchak Market in Bangkok, a bustling place filled with people and various goods, Neeron walked around with a bright smile, looking at the items.

ส้มศกรี เพื่อนรักของเขา อยู่ข้างๆ

His dear friend Somsakree was right beside him.

"นีรน ดูนี่สิ!" ส้มศกรีพูด พร้อมหยิบตุ๊กตาน่ารักอันหนึ่งขึ้นมา "น่ารักไหม?"

"Neeron, look at this!" Somsakree said, picking up a cute doll. "Isn't it adorable?"

นีรนพยักหน้า "น่ารักมาก! เราจะซื้ออะไรเป็นของที่ระลึกดี?"

Neeron nodded. "Very adorable! What should we buy as a souvenir?"

ขณะที่เดินผ่านร้านต่างๆ นีรนเห็นร้านแปลกๆ ร้านหนึ่ง ขายของที่ไม่เหมือนใคร นีรนโตมาตัวเนียม ความอยากรู้อยากเห็น ทำให้เขาเข้าไปใกล้

As they walked past various stalls, Neeron spotted a strange shop selling unique items. His curiosity drew him closer.

"คุณลุง มีอะไรขายครับ?" นีรนถาม

"Uncle, what do you have for sale?" Neeron asked.

คุณลุงยิ้ม "ไก่ตัวนี้ เด็กหนุ่ม สนไหม?"

The old man smiled. "How about this chicken, young man? Interested?"

นีรนมองไก่ตัวนั้น งงๆ "ขอโทษครับ นี่คือของที่ระลึกหรือเปล่า?"

Neeron looked at the chicken, puzzled. "Excuse me, is this a souvenir?"

คุณลุงหัวเราะ "อ้อ ใช่แล้ว ของที่ระลึกจากสวนสัตว์ คุณเอาน้องไปเลี้ยง ต้องระวังให้ดี"

The old man laughed. "Oh, yes. It's a souvenir from the zoo. If you take it home, you need to take good care of it."

นีรนคิดว่าไก่ตัวนี้เป็นตุ๊กตาแปลกๆ เลยซื้อ

Thinking the chicken was some kind of unusual doll, Neeron decided to buy it.

นีรนจัดการห่อใส่ถุงเรียบร้อย

He wrapped it up carefully and put it in a bag.

กลับไปเจอส้มศกรี "ดูสิ ฉันได้ของที่ระลึกไม่เหมือนใคร!"

When he met up with Somsakree again, he said, "Look, I got a unique souvenir!"

ส้มศกรีมองถุงแล้วสะพาน "เอ๊ะ นีรน นั่นอะไร?"

Somsakree glanced at the bag and was taken aback. "Huh, Neeron, what's that?"

ทันใดนั้น ไก่ในถุงออกมาประจัญบาน "กะ! กะ!"

Suddenly, the chicken popped out of the bag, clucking loudly. "Cluck! Cluck!"

นีรนตกใจ "โอ้พระเจ้า! ไก่จริงๆเหรอ?"

Neeron was shocked. "Oh my God! It's a real chicken?"

ส้มศกรียิ้ม "ใช่แล้ว นีรน เรามีปัญหาใหญ่แล้ว เราจะทำยังไงดี?"

Somsakree smiled. "Yes, Neeron, we have a big problem now. What should we do?"

นีรนพยายามหาทางหาที่เก็บไก่ "เราไปที่ไหนก่อนดี?"

Neeron tried to figure out where to keep the chicken. "Where should we go first?"

พวกเขาเดินไปทั่วตลาดถามร้านต่างๆ "รับไก่เลี้ยงไหมครับ?" แต่ไม่มีใครรับ

They walked around the market, asking different stalls, "Do you take in chickens?" But no one accepted.

นีรนกลุ้มใจ "เราคงต้องดูแลเองแล้วล่ะ"

Neeron was troubled. "It looks like we'll have to take care of it ourselves."

ส้มศกรีหัวเราะ "ไม่เป็นไร นีรน เราจะช่วยกัน"

Somsakree laughed. "It's okay, Neeron. We'll manage together."

ตอนเย็น พวกเขาไปร้านอาหาร เพื่อนอนิจฉะไก่ "ขอดูแลได้ไหม คุณป้า"

In the evening, they went to a restaurant to find refuge for the chicken. "Could you take care of this chicken, Auntie?"

คุณป้ายิ้ม "ได้สิ ให้ดิฉันดูแลดีกว่า เก่งนะ ไก่ตัวนี้ ดูแลเป็นเด็ก"

The auntie smiled. "Sure, let me take care of it. This chicken is smart, like a child."

นีรนโล่งใจ "ขอบคุณมากนะครับ!"

Neeron felt relieved. "Thank you so much!"

ส้มศกรียิ้ม "วันนี้เป็นวันสนุกและมีความท้าทายนะ นีรน"

Somsakree smiled. "Today has been fun and challenging, Neeron."

นีรนพยักหน้า "ใช่เลย ส้มศกรี จากนี้ไป ฉันจะเข้าใจมากขึ้นว่า ความแปลกในตลาดจตุจักรคืออะไร"

Neeron nodded. "Yes, Somsakree, from now on, I'll better understand the uniqueness of Chatuchak Market."

พวกเขาหัวเราะสดใส และสัญญาว่า จะกลับมาอีกครั้งหนึ่ง เพื่อค้นหาความแปลกใหม่ของที่นี่.

They laughed heartily and promised to return again to discover more of the market's oddities.

จบ.

The end.