Pim's Rainy Market Adventure: Negotiating for a Silk Treasure
FluentFiction - Thai
Pim's Rainy Market Adventure: Negotiating for a Silk Treasure
พิมเดินบนสะพานไม้เก่าในตลาดน้ำ
Pim walked on the old wooden bridge at the floating market.
เธอยิ้มกับผู้คนรอบๆ
She smiled at the people around her.
เรือพายสีสันสวยงาม บรรทุกผลไม้ ผักสด และงานฝีมือเสื้อผ้า
Beautifully colored rowing boats carried fruits, fresh vegetables, and handcrafted clothing.
น้ำในคลองไหลช้าๆ กลิ่นหอมของอาหารทะเลย่างลอยมาตามลม
The water in the canal flowed slowly, and the aroma of grilled seafood wafted through the air.
ฝนตกบ้างหยุดบ้างในช่วงฤดูฝนนี้ เธอคลุมศีรษะด้วยผ้าคลุมเพื่อกันฝน
It rained intermittently during this rainy season, and Pim covered her head with a cloth to keep dry.
พิมอายุยี่สิบต้นๆ
Pim was in her early twenties.
เธอชอบผจญภัยและอยากรู้อยากเห็น แต่ต้องระวังการใช้เงิน เพราะเงินของเธอจำกัด
She loved adventure and was curious about everything, but she had to be careful with her spending because her budget was limited.
วันนี้เธอมีเป้าหมายที่แน่นอน เธอต้องการซื้อผ้าพันคอไหมสวยๆ ที่เห็นในร้านหนึ่ง แต่ต้องการราคาที่ดีสุด
Today, she had a specific goal: she wanted to buy a beautiful silk scarf she had seen in one store but at the best price possible.
เมื่อเธอเดินไปถึงแผงขายผ้า พิมเห็นผ้าพันคอไหมที่เธอชอบที่สุด
When she reached the fabric stall, Pim saw the silk scarf she liked the most.
มันมีลวดลายดอกไม้สีสวย
It had a beautiful floral pattern.
เธอถามพ่อค้าว่า “ผ้าพันคอนี้ราคาเท่าไหร่คะ?”
She asked the merchant, “How much is this scarf?”
พ่อค้าตอบเสียงห้วนๆ “หกร้อยบาท”
The merchant curtly replied, "Six hundred baht."
พิมรู้ว่ามันแพงเกินไปสำหรับงบของเธอ
Pim knew it was too expensive for her budget.
เธอลองต่อรอง “หกร้อยแพงไปค่ะ
She tried to negotiate, "Six hundred is too much.
พอจะลดราคาให้ได้บ้างไหม?”
Can you lower the price a bit?"
พ่อค้าส่ายหัว “ไม่ได้ เราขายราคานี้ตลอด”
The merchant shook his head, "No, we always sell at this price."
พิมรู้สึกผิดหวัง แต่นึกถึงงบที่จำกัด
Pim felt disappointed but remembered her budget constraints.
เธอต้องตัดสินใจว่าจะเดินออกไปหาของที่ราคาถูกกว่า หรือจะลองต่อรองต่อไป
She had to decide whether to walk away and look for something cheaper or to continue negotiating.
พลันนั้นฝนกล่าวตกอีกครั้ง ๆ
Then the rain started pouring again.
พิมถือร่มเล็กของเธอเพื่อป้องกันฝน แต่ยังไม่อยากเดินออก เนื่องจากกลัวจะพลาดโอกาส
Pim held her small umbrella for shelter but didn’t want to walk away, fearing she might miss out.
เธอลองพูดอย่างสุภาพว่า “ขอให้หน่อยได้ไหมคะ
She politely said, “Can you please make it a little cheaper?
ฝนตกแล้วด้วย ถ้าได้ห้าร้อยห้าสิบจะขอซื้อเลยค่ะ”
Since it's raining, if you can do five hundred and fifty, I'll buy it right away.”
พ่อค้าลังเลชั่วขณะหนึ่ง แล้วบอกว่า “ตกลง ห้าร้อยห้าสิบก็ห้าร้อยห้าสิบ”
The merchant hesitated for a moment and then said, “Alright, five hundred fifty it is.”
พิมยิ้มอย่างมีความสุข แต่เมื่อเธอเอื้อมมือมาหยิบกระเป๋าสตางค์ เธอก็สังเกตเห็นว่าผ้าพันคอนั้นมีรอยฉีกเล็กๆ
Pim smiled happily, but as she reached for her wallet, she noticed a small tear in the scarf.
พิมชี้ให้พ่อค้าเห็น “ดูนี่ค่ะ มีรอยฉีก”
Pim pointed it out to the merchant, “Look, there’s a tear here.”
พ่อค้าดูแล้วถอนหายใจ “ขอโทษครับ ไม่ได้สังเกต
The merchant looked and sighed, “Sorry, I didn’t notice that.
แบบนั้นไม่ได้หรอก
With the tear, it’s no good.
แต่ผ้าพันคอนี้ยังมีคุณภาพดี
But this scarf is still of good quality.
เรามีแบบเดียวกันที่ไม่มีรอยฉีก ถ้าเธอต้องการ”
We have an identical one without the tear, if you want.”
พิมยิ้ม “โอเคค่ะ จะเอาผ้าพันคอไม่มีรอยฉีก”
Pim smiled, “Okay, I’ll take the one without the tear.”
พ่อค้ายื่นผ้าพันคอใหม่ให้พิม
The merchant handed Pim a new scarf.
เธอดีใจมากที่ได้ข้อตกลงที่ดีและสิ่งของที่ไม่มีข้อบกพร่อง
She was delighted to have gotten a good deal and a flawless item.
จากนั้นพิมเดินผ่านแผงขายของอื่นๆ ด้วยความมั่นใจมากขึ้น
Pim then walked past other stalls with more confidence.
เธอเรียนรู้ว่าการต่อรองและตรวจสอบอย่างละเอียดสำคัญแค่ไหน
She had learned how important it was to negotiate and to inspect items carefully.
ตอนเย็นเมื่อตลาดเริ่มสงบลง พิมเดินกลับบ้านด้วยความสุขและความมั่นใจที่เพิ่มขึ้น
In the evening, as the market quieted down, Pim walked home with joy and increased confidence.
เธอได้เรียนรู้ทักษะใหม่และยังได้ของสวยงามในราคาที่ดี
She had acquired a new skill and a beautiful item at a good price.
อากาศยังคงมีฝนตกโปรยปราย แต่พิมรู้สึกอบอุ่นในใจ ขณะที่ถือผ้าพันคอไหมใหม่ที่ทำให้เธอยิ้มได้
The air still carried a light drizzle, but Pim felt warm inside as she held her new silk scarf, which made her smile.