คืนหนึ่งในฤดูใบไม้ร่วงที่เย็นสบาย, งานเทศกาลลอยกระทงเริ่มขึ้นอย่างคึกคัก

One night during a comfortably cool autumn, the Loy Krathong Festival began with great excitement.

ริมแม่น้ำมีคนมากมายยืนรวมตัวกัน ท่ามกลางบรรยากาศสว่างไสวของโคมลอยและเสียงเพลง เรียกแก้วหูให้ดื่มด่ำกับความสนุกสนานของค่ำคืน

By the riverbank, there were many people gathered together amidst the bright atmosphere of floating lanterns and music, which enchanted the ears with the night's festivities.

กัญญา หญิงสาวเจ้าระเบียบและเชื่อเรื่องโชคลาง มาในเสื้อชุดสวยและถือตระกร้ายืนโอบกระทงที่ประดับด้วยดอกไม้และธูปเทียนสีสวยงาม

Kanya, a disciplined young woman who believes in superstitions, arrived in a beautiful dress and stood holding a basket, cradling a krathong adorned with flowers and beautifully colored incense sticks and candles.

เธอหวังว่ากระทงของเธอจะช่วยส่งคำอธิษฐานในปีใหม่นี้ไปถึงฝั่ง รับรู้ว่าทุกข์โศกจะถูกปล่อยลงแม่น้ำพร้อมกับกระทง

She hoped her krathong would carry her wishes for the new year to the other side, recognizing that her sorrows would be released into the river along with it.

ใกล้กัน นีรน หนุ่มช่างฝันที่ชอบการผจญภัย ยืนยิ้มมองดูผู้คนรอบข้าง

Nearby, Niran, a dreamer young man who enjoys adventure, stood smiling, observing the people around him.

เขาไม่ได้เชื่อเรื่องโชคลางมากนัก แต่ก็ยังรู้สึกอบอุ่นกับความเชื่อที่ผู้คนต่างถนอม

He wasn't very superstitious, but he felt warm about the beliefs that people cherished.

เขายิ้มอย่างสบายๆ ถือกระทงของเขาอย่างไร้กังวล

He smiled comfortably, holding his krathong without any worry.

ในขณะที่ทุกคนกำลังเตรียมลอยกระทง กัญญาและนีรนต่างหันหลังให้กันโดยไม่รู้ตัว

As everyone was preparing to float their krathong, Kanya and Niran unknowingly turned their backs to each other.

สุดท้ายเมื่อควันธูปกั้นสายตาไว้ทั้งคู่ก็หยิบกระทงผิดไปจากที่ตั้งใจไว้

Eventually, as incense smoke obscured their views, they each mistakenly picked up the other's krathong.

กัญญาสังเกตเห็นในทันที กระทงของเธอถูกแลกเปลี่ยนออกไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ

Kanya noticed immediately that her krathong had been unintentionally swapped.

ความหวาดหวั่นเสียวสันหลังว่าโชคชะตาของเธออาจจะถูกส่งไปให้คนอื่น

A chill of dread ran down her spine, fearing that her destiny might be sent to someone else.

เธอมองไปที่นีรนที่ยืนห่างออกไป จึงตัดสินใจที่จะบอกเขาเกี่ยวกับความผิดพลาด

She looked at Niran, who stood a distance away, and decided to tell him about the mix-up.

ในขณะนั้นเอง กัญญาดันเพลอเหยียบลื่นกับก้อนหินที่ริมฝั่ง

At that moment, Kanya accidentally slipped on a rock by the riverbank.

เธอใกล้ตกลงในแม่น้ำ แต่เป็นนีรนที่รีบเข้ามาช่วยเธอไว้ได้ทัน

She was about to fall into the river, but Niran quickly rushed to her aid.

กัญญาถอนหายใจลึกๆและหัวเราะออกมา

Kanya took a deep breath and laughed.

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ" กัญญากล่าว ถอนหัวเราะ

"It's alright," Kanya said, chuckling.

"ฉันคิดว่าเราอาจจะต้องปล่อยความเชื่อเดิมๆนี้บ้างนะคะ"

"I think perhaps we should let go of these old beliefs sometimes."

นีรนยิ้มพร้อมกับตอบ "ชีวิตควรสนุกสนานยิ่งกว่าความเชื่อ จริงไหมครับ"

Niran smiled and replied, "Life should be more about having fun than holding on to beliefs, right?"

หลังจากนั้น กัญญาตัดสินใจว่าจะเลิกกังวลเกี่ยวกับกระทง

After that, Kanya decided to stop worrying about the krathong.

เธอเริ่มเพลิดเพลินกับค่ำคืน แสงโคมลอยสว่างในฟ้ากลางคืน และมาเล่งเสียงหัวเราะร่วมกับนีรน

She began to enjoy the evening, with lantern lights illuminating the night sky, and joined Niran in laughter.

ความสุขมาในขณะนั้นก็คือสิ่งที่สำคัญที่สุดกว่า

The happiness of that moment was the most important thing.

ค่ำคืนลอยกระทงจบลงท่ามกลางเสียงเพลงที่ค่อยๆเบาลง และกระทงที่ค่อยๆลอยหายไปใกล้ตื่นตราชม.

The Loy Krathong night concluded with the music gradually fading and the krathong slowly drifting away towards dawn.

กัญญาและนีรนยืนยิ้มเคียงกัน มองดูแม่น้ำที่ไหลเบาสบาย รู้ว่าในท้ายที่สุด ช่วงเวลาที่ใช้ร่วมกันเป็นสิ่งที่สร้างความสุขโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ

Kanya and Niran stood smiling side by side, watching the peacefully flowing river, knowing that ultimately, the moments spent together created happiness without any conditions.