Yasemin sokağın köşesinde durup derin bir nefes aldı.

Yasemin stood at the corner of the street and took a deep breath.

Balat'ın dar sokakları, eski evleri ve renkli duvarları ona hem tanıdık hem de yabancı geliyordu.

The narrow streets of Balat, the old houses, and the colorful walls felt both familiar and foreign to her.

Yaz sıcağı etrafta hummalı bir şekilde dolanırken, eski bir anıyı hatırlatır gibi tatlı bir esinti geçti yüzünden.

As the summer heat bustled around, a sweet breeze passed over her face, like a reminder of an old memory.

Karşısında, restore edilmiş bir Osmanlı binasında, tarihi bir kafe oturuyordu.

Across from her, in a restored Ottoman building, sat a historic café.

Yasemin içeri girdiğinde gözleri Bortayı aradı.

When Yasemin entered, she looked around for Bora.

Borayı hemen tanıdı; aynı kararlı duruş, aynı derin bakan gözler... Ama yüzünde bir değişiklik vardı.

She recognized him immediately; the same determined stance, the same deeply gazing eyes... But there was a change in his face.

Belki yılların getirdiği yorgunluk, belki de şimdiye kadar sakladığı duygular.

Maybe it was the fatigue brought by the years, or perhaps emotions he had hidden until now.

Bora, Yasemin’i görünce bir an şaşırdı, yüzü kısa bir süre dondu.

Bora was momentarily surprised when he saw Yasemin, his face froze for a brief moment.

Sonra eski bir dostu görmüş gibi gülümsedi.

Then, he smiled as if seeing an old friend.

"Merhaba Yasemin," dedi, "Seni görmek ne güzel."

"Hello, Yasemin," he said, "It's so good to see you."

Yasemin hafifçe başını eğdi.

Yasemin slightly nodded her head.

"Merhaba Bora," dedi, "Burada buluşabileceğimizi düşündüm. Balat, her zaman özel bir yerdi."

"Hello, Bora," she said, "I thought we could meet here. Balat has always been a special place."

"Tabii ki. Burada her şey bir öykü anlatır," dedi Bora, gözleri kafenin penceresinden dışarıya, Boğaz manzarasına kayarken. "Nasılsın?"

"Of course. Everything here tells a story," Bora said, as his eyes drifted towards the Bosphorus view outside the café window. "How are you?"

"İyiyim," dedi Yasemin, ama sesi biraz gergindi. "Ya sen?"

"I'm fine," Yasemin said, but her voice was slightly tense. "How about you?"

Bora duraksadı. "İşler zor," dedi. "Ama mücadele ediyorum."

Bora hesitated. "Things are tough," he said. "But I'm fighting through it."

Yasemin gözlerini kaçırdı. "Bora, seninle konuşmam gereken bir şey var," diye başladı.

Yasemin looked away. "Bora, there's something I need to talk to you about," she began.

Bora kaşlarını kaldırdı. "Evet?"

Bora raised his eyebrows. "Yes?"

Yasemin derin bir nefes aldı. "Bizim ilişkimizi bitirdiğimde doğru şeyi yaptım mı bilmiyorum. O zaman öyle hissettim ama şimdi... Şimdi emin değilim."

Yasemin took a deep breath. "When I ended our relationship, I don't know if I did the right thing. I felt that way then, but now... Now I'm not sure."

Bora bir süre sustu. Sonunda konuşmaya başladı. "Yasemin, seni kaybetmek benim için zor oldu. Ama her zaman senin kararlarına saygı duydum."

Bora was silent for a while. Finally, he began to speak. "Yasemin, losing you was hard for me. But I always respected your decisions."

"Biliyorum," dedi Yasemin, gözlerinde yaşlarla. "Sadece acaba seçtiğimiz yollar gerçekten bizim yolumuz muydu diye merak ediyorum."

"I know," Yasemin said, with tears in her eyes. "I just wonder if the paths we chose were truly ours."

Bora derin bir nefes aldı. "Ben de seni ve hayallerini anlayışla karşılamaya çalıştım. Ama kabul etmeliyim ki, seni kaybetmek hala içimi acıtıyor."

Bora took a deep breath. "I tried to understand you and your dreams. But I must admit, losing you still hurts me inside."

Yasemin'in eli titredi. "Bunu duymak zor," dedi. "Ama aynı zamanda bana bir şeyler öğretiyor. Belki de birbirimize gerçekten zarar verdik, farkında olmadan."

Yasemin's hand trembled. "It's hard to hear that," she said. "But at the same time, it teaches me something. Maybe we really hurt each other without realizing it."

"Belki de," dedi Bora. "Ama her yanlış adım, yeni bir yol açar. Bugün buradaysak, demek ki bir şeyler öğrenmişiz."

"Maybe," Bora said. "But every misstep opens a new path. If we're here today, it means we've learned something."

Yasemin ve Bora bir süre sessizce oturdular. Geçmişin yükleri ve beklentileri gözlerinin önünde parladı. Sonunda Yasemin konuştu. "Bora, seni görmek bana iyi geldi. Bu görüşmeyi yapmamız gerekiyordu."

Yasemin and Bora sat silently for a while. The burdens and expectations of the past flashed before their eyes. Finally, Yasemin spoke. "Bora, seeing you has been good for me. We needed to have this conversation."

Bora başını salladı. "Evet, ben de aynı şekilde hissediyorum. Artık daha az şüphem var. Hayatta ne yapmam gerektiğini daha iyi biliyorum."

Bora nodded. "Yes, I feel the same way. I have fewer doubts now. I know better what I need to do in life."

Yasemin gülümsedi. "Ben de," dedi. "Geçmişi kabul etmek, geleceği şekillendirmemizi sağlar."

Yasemin smiled. "Me too," she said. "Accepting the past allows us to shape the future."

İkisi de duraksadı, son bir kez birbirlerine baktılar. Gözlerinde yeni bir anlayış ve kabullenme vardı.

They both paused, looked at each other one last time. In their eyes, there was a new understanding and acceptance.

Daha fazla konuşmadan vedalaştılar.

Without further words, they said goodbye.

Yasemin kafenin kapısından çıkarken kendini daha hafif hissetti. Bora ise içindeki ağırlığın azaldığını hissetti.

As Yasemin walked out of the café, she felt lighter. Bora, on the other hand, felt the weight inside him lighten.

Her ikisi de birbirlerinden öğrendikleriyle, yollarına daha emin adımlarla devam ettiler.

Both continued on their paths with more confident steps, having learned from each other.

Balat’ın tarih kokan dar sokakları, bu iki eski sevgilinin yollarını bir kez daha kesiştirdi.

The history-scented narrow streets of Balat intersected the paths of these two former lovers once again.

Ama bu sefer, barış içinde ve geleceğe umutla bakarak ayrıldılar.

But this time, they parted in peace and with hope for the future.