Serkan’ın dünyası bir zamanlar sıradan bir yerdi.

Serkan's world used to be an ordinary place.

Ancak şimdi her şey değişmişti.

But now, everything had changed.

Şehir, harabelerle doluydu.

The city was filled with ruins.

Sokaklar bomboştu.

The streets were deserted.

İnsanlar, hayatta kalmak için saklanıyordu.

People were hiding to survive.

Serkan, eski bir okulun bodrum katında yaşamını sürdürüyordu.

Serkan was living in the basement of an old school.

Bu yer, hayatta kalmak için bir sığınak olmuştu.

This place had become a shelter for survival.

Bodrum katı, karanlık ve rutubetliydi.

The basement was dark and damp.

Ama Serkan ve diğerleri için ev gibiydi.

But for Serkan and the others, it was like home.

Pillerle çalışan lambalar, karanlık ortamı biraz olsun aydınlatıyordu.

Battery-powered lamps slightly illuminated the dark environment.

Yataklar, raflar ve birkaç battaniye vardı.

There were beds, shelves, and a few blankets.

Her köşe, ihtiyaç duyulan malzemelerle doluydu.

Every corner was filled with necessary supplies.

Serkan'ın aklında sadece bir şey vardı: Kayıp kardeşi Zeynep’i bulmak.

Serkan had only one thing on his mind: finding his missing sister Zeynep.

Serkan, bodrum katında yaşayan diğer insanlarla birlikteydi.

Serkan was with other people living in the basement.

Ama herkes birbirine güvenmiyordu.

But not everyone trusted each other.

Kaynaklar sınırlıydı.

Resources were limited.

Serkan, güvenilir insanları bulmalıydı.

Serkan had to find reliable people.

Ayrıca dışarıdaki haydutlar büyük bir tehlikeydi.

Additionally, the bandits outside were a great danger.

Onlar, her şeyi ve herkesi tehdit ediyordu.

They threatened everything and everyone.

Bir gün Serkan, önemli bir karar aldı.

One day, Serkan made an important decision.

Dışarı çıkacaktı.

He would go out.

Malzeme toplayacak ve Zeynep hakkında bilgi bulacaktı.

He would gather supplies and find information about Zeynep.

Bodrum katındaki herkes bu kararını tartıştı.

Everyone in the basement debated his decision.

Kimi ona güveniyordu, kimi ise kuşkuyla bakıyordu.

Some trusted him, while others looked at him with suspicion.

Serkan, caddelerde yavaşça ilerledi.

Serkan slowly moved through the streets.

Eski bakkallara ve terkedilmiş evlere baktı.

He looked at old grocery stores and abandoned houses.

Bir şeyler buldu ama yeterli değildi.

He found some things but it wasn't enough.

Bir grup insanla karşılaştı.

He encountered a group of people.

Onlar da hayatta kalmaya çalışıyordu.

They were also trying to survive.

Serkan, temkinli davrandı.

Serkan was cautious.

Bu insanlar güvenilir miydi?

Could these people be trusted?

Grubun lideri ona sertçe baktı.

The leader of the group looked at him sternly.

"Bizimle ne istiyorsun?"

"What do you want from us?"

diye sordu.

he asked.

Serkan, sakin kalmaya çalıştı.

Serkan tried to remain calm.

"Kayıp kardeşimi arıyorum.

"I'm looking for my missing sister.

Zeynep.

Zeynep.

Onun hakkında bilgi toplayacak malzemeler lazım bana" dedi.

I need supplies to gather information about her," he said.

Grup lideri bir an düşündü ve sonra Serkan’a yardım etmeyi kabul etti.

The group leader thought for a moment and then agreed to help Serkan.

Ama bir şartı vardı: "Bize güvenini kanıtla."

But he had one condition: "Prove your trust to us."

Serkan, grubun güvenini kazanmak için riskler aldı.

Serkan took risks to earn the group's trust.

Beraberce kaynak topladılar.

They gathered resources together.

Zamanla, Serkan ve grup arasında bir güven bağı oluştu.

Over time, a bond of trust formed between Serkan and the group.

Serkan, liderlik özelliklerini gösterdi.

Serkan showed leadership qualities.

İnsanlara yardım etti, iş bölümü yaptı ve strateji belirledi.

He helped people, assigned tasks, and devised strategies.

Bir gün, grup lideri Serkan’a bir bilgi verdi.

One day, the group leader gave Serkan some information.

"Zeynep adında bir kızı gören oldu.

"Someone saw a girl named Zeynep.

Doğu tarafında güvende olabilir" dedi.

She might be safe in the east," he said.

Bu bilgi, Serkan için çok değerliydi.

This information was very valuable to Serkan.

Artık bir umudu vardı.

Now, he had hope.

Serkan, bodrum katına döndüğünde her şey farklıydı.

When Serkan returned to the basement, everything was different.

Artık yalnız bir genç değildi.

He was no longer a lonely young man.

Grubun bir parçası olmuştu.

He had become a part of the group.

Liderlik kazanmıştı.

He had gained leadership.

Kardeşi Zeynep’i bulma yolunda önemli bir adım atmıştı.

He had taken an important step on the path to finding his sister Zeynep.

Hayatta kalma mücadelesi daha bitmemişti.

The struggle for survival was not over yet.

Ama Serkan, artık yalnız değildi.

But Serkan was no longer alone.

Bir grup insanla birlikte, umutla geleceğe bakıyordu.

Together with a group of people, he looked to the future with hope.

Başlangıçta sadece hayatta kalmak için mücadele ederken, şimdi kardeşini bulma ve herkesi koruma sorumluluğunu taşıyordu.

Initially, he was just fighting to survive, but now he bore the responsibility of finding his sister and protecting everyone.

Bu yeni dünyada, Serkan'ın hikayesi sadece hayatta kalmakla sınırlı değildi.

In this new world, Serkan's story wasn't just limited to survival.

O, başkalarına da umut olmuştu.

He had become a beacon of hope for others as well.