Bosphorus'un kıyısındaki tepede yer alan korunaklı bir site, yeni yıl havasına bürünmüştü.

A gated community located on a hill by the Bosphorus had taken on the atmosphere of the new year.

Evler ışıklarla ve rengarenk süslerle donatılmış, her yerden kahkahalar ve müzik yükseliyordu.

Houses were adorned with lights and colorful decorations, laughter and music rising from everywhere.

Kışın soğuk havası İstanbullulara pek uğramıyor gibiydi, fakat Emir'in yüreğini başka bir soğuk sarıyordu.

It seemed like the cold winter weather was not much of a bother to Istanbulites, but another kind of cold was enveloping Emir's heart.

Emir otuzuna yaklaşmış bir genç adamdı.

Emir was a young man nearing thirty.

Ailesiyle birlikte yeni yıl tatilini geçiriyordu.

He was spending the new year's holiday with his family.

Fakat kafasında dönen düşünceler, kar taneleri gibi durmaksızın savruluyordu.

However, the thoughts swirling in his mind were like snowflakes, continuously drifting.

Emir müzikle iç içe bir yaşam hayal ediyordu.

Emir imagined a life intertwined with music.

Gitar çalarken, melodilere kendini kaptırıyor ve dünyanın yükünü birkaç dakikalığına unutuyordu.

When he played the guitar, he would lose himself in the melodies and forget the weight of the world for a few moments.

Ne var ki, ailesi onun bu tutkusunu pek ciddiye almıyordu.

However, his family did not take his passion very seriously.

Babası Kerem, Emir'in aile işini devralmasını bekliyordu.

His father Kerem expected Emir to take over the family business.

Birkaç akşam önce, "Oğlum, bizden sonra işleri sen yürüteceksin," demişti Kerem.

A few evenings ago, Kerem had said, "Son, you will manage the business after us."

Emir bu sözleri duyunca, kalbi bir an duracak gibi olmuştu.

When Emir heard these words, his heart felt like it might stop for a moment.

O an, tüm hayatını başkalarının çizdiği bir yolda harcamanın nasıl hissettireceğini derinden hissetmişti.

At that moment, he deeply felt how it would be to spend his entire life on a path drawn by others.

Aklı bu düşüncelerle dolu olan Emir, yılbaşı akşamı ailesiyle salonda oturuyordu.

With his mind full of these thoughts, Emir was sitting in the living room with his family on New Year's Eve.

Aylin, annesi, mutfakta hazırlık yaparken, Kerem gazetesini okuyor ve ilginç haberleri yüksek sesle aktarıyordu.

His mother Aylin was preparing things in the kitchen, while Kerem was reading his newspaper, sharing interesting news out loud.

"Bak Emir," dedi Kerem, "ekonomide yeni gelişmeler.

"Look Emir," said Kerem, "new developments in the economy.

İşler böyle giderse, stratejimizi değiştirmemiz gerekebilir."

If things continue this way, we might need to change our strategy."

Emir'in bakışları, dışarda yağan kar tanelerine dalmıştı.

Emir's gaze was lost in the snowflakes falling outside.

Sonunda derin bir nefes aldı.

He finally took a deep breath.

Kalbinin hızla çarptığını hissediyordu.

He could feel his heart racing.

"Baba, anne," diye konuşmaya başladı.

"Dad, mom," he began to speak.

İkisi de dikkatle ona baktı.

Both looked at him attentively.

"Size bir şey söylemem gerekiyor.

"I need to tell you something.

Müzik yapmak istiyorum.

I want to make music.

Kendi yolumu çizmek.

To pave my own path.

Aile işini devralmayacağım."

I won't take over the family business."

Salonda bir anlık sessizlik oldu.

For a moment, there was silence in the living room.

Sadece dışarıdan gelen rüzgarın uğultusu duyuluyordu.

Only the whistling wind could be heard outside.

Aylin, oğlunun gözlerine baktı.

Aylin looked into her son's eyes.

"Oğlum," dedi yumuşak bir sesle, "senin mutlu olmanı istiyoruz.

"My son," she said softly, "we want you to be happy.

Önemli olan bu."

That’s what matters."

Kerem ise bir süre düşüncelere daldı.

Kerem, however, was lost in thought for a while.

Sonra kendine hakimiyetini kazanınca, "Emir, bunu yapabileceğinden emin misin?" diye sordu.

Then, regaining his composure, he asked, "Emir, are you sure you can do this?"

Emir kararlılığını hissederek, "Evet baba, eminim," dedi.

Emir, feeling his determination, said, "Yes dad, I am sure."

Gece yarısı yaklaştığında, Emir bir iç huzuru içinde yeni yılın gelmesini bekliyordu.

As midnight approached, Emir awaited the arrival of the new year with an inner peace.

Artık kendini daha özgür ve kararlı hissediyordu.

He now felt freer and more determined.

Bir çekimserlik bozulmuş, hayatında yeni bir sayfa açılmıştı.

A hesitation had been broken, and a new chapter had opened in his life.

Ailesi, onun müzikle dolu hayallerini kabul etmişti.

His family had accepted his dreams filled with music.

Soğuk kış gecesinde, Emir'in kalbinde yepyeni bir bahar başlamıştı.

On that cold winter night, a brand-new spring had begun in Emir's heart.

Yeni yılın ilk ışıklarıyla, Emir'in içindeki özgürlük ateşi yanmaya başlamıştı.

With the first lights of the new year, the fire of freedom within Emir began to burn.

Başka hiçbir şeye değişmeyeceği bir özgürlük.

A freedom he wouldn't trade for anything else.