Kar, sessiz kalan şehrin sokaklarını kaplamıştı.

Snow had covered the streets of the silent city.

Rüzgar, terk edilmiş binaların arasında uğuldayarak dolanıyordu.

The wind was howling through the abandoned buildings.

Ali, karlarla dolmuş dar bir sokakta yolunu bulmaya çalışıyordu.

Ali was trying to find his way through a narrow street filled with snow.

Ceketinin içine sakladığı küçük battaniye, soğuğa rağmen ısınmadığı çocuğu koruyordu.

The small blanket tucked inside his jacket protected the child that still wasn't warm despite the cold.

Ali, Elif'e verdiği sözü asla unutmuyordu.

Ali never forgot the promise he made to Elif.

Elif, hastalıktan kırılan dünyanın ortasında, korunmasız kalmıştı.

Elif was left unprotected in the midst of a world ravaged by disease.

Ali, bu küçük kız için bir umut ışığı arıyordu.

Ali was searching for a glimmer of hope for this little girl.

Önündeki tek şans, bir doz aşı bulmaktı.

His only chance was to find a dose of vaccine.

Ancak bu o kadar kolay değildi.

But this was not so easy.

Emine, bu felaketin hemen ardından kurbanlara yardım etmeye başlamış bir medikti.

Emine was a medic who had started helping the victims immediately after the disaster.

O, kararlılıkla insanları kurtarmak için çabalıyordu.

She was tirelessly working to save people.

Emine'nin elinde birkaç doz aşı vardı ama bunlar sadece hastaların çok küçük bir kısmına yetecek kadar azdı.

Emine had a few doses of vaccine, but they were scarcely enough for only a very small fraction of patients.

Bağışıklığı daha iyi olanları bile bu hastalık yere seriyordu.

Even those with better immunity were being laid low by this illness.

Ali, Emine'yi buldu.

Ali found Emine.

Emine, işi ile Ali arasında bir seçim yapmak zorunda olduğunu hissetti.

Emine felt she had to make a choice between her work and Ali.

Aşının bir kısmına ailesi için ihtiyacı vardı.

She needed some of the vaccine for her family.

Ama Ali'ye de yardım etmek istiyordu.

But she also wanted to help Ali.

İkisinin de ihtiyacı vardı; işbirliği en doğru yol gibi görünüyordu.

They both needed it; cooperation seemed like the right path.

Ancak Emine'nin de şüpheleri vardı.

However, Emine had her doubts.

Bu arada, Faruk'un kasvetli gölgesi üzerinde dolaşıyordu.

Meanwhile, the gloomy shadow of Faruk was looming over them.

Faruk, hep kendi çıkarlarını düşünürdü.

Faruk always thought of his own interests.

Elindeki az miktardaki aşıyı elde etmek için her yolu denerdi.

He would try every way to obtain the small amount of vaccine he had.

O anda da, soğuktan donarcasına yığılmış eski bir hastane binasının önünde kıstırdığı Ali'ye yaklaşmakta tereddüt etmiyordu.

At that moment, he approached Ali, whom he had trapped in front of an old hospital building, willing to freeze from the cold.

"Bu aşı için herkesle savaşırım," dedi Faruk, tehdit edercesine.

"I will fight everyone for this vaccine," said Faruk, threateningly.

"Ya verirsin ya da alırım."

"Either you give it, or I'll take it."

Ali, soğukkanlılığını korudu.

Ali kept his cool.

Emine, Ali’nin yanında durdu.

Emine stood by Ali.

İkisi de korkularını bastırarak, Faruk'u zekice bir planla kandırmayı başardılar.

Both managed to outsmart Faruk with a clever plan, suppressing their fears.

Kaosun içinde Faruk'u atlattılar.

In the chaos, they eluded Faruk.

Faruk, öfkesine yenik düşerken Ali ve Emine yavaşça hastanenin içindeki odadan çıkmayı başardılar.

While Faruk succumbed to his anger, Ali and Emine managed to slowly exit from the room inside the hospital.

Ali, derin bir nefes aldı.

Ali took a deep breath.

Emine, elindeki aşıyı Elif'e verdi.

Emine gave the vaccine she had to Elif.

Küçük çocuğun çabucak toparlanacağını umuyorlardı.

They hoped the little child would recover quickly.

Karlar altında, Ali ve Emine, diğer ihtiyaç sahiplerine yardım edebilmek için bir klinik kurmaya başladılar.

Under the snow, Ali and Emine started to set up a clinic to help other people in need.

Ali, dayanışmanın önemini anladı.

Ali understood the importance of solidarity.

Hayatta kalmak tek başına mücadele etmek değil, güven ve umudu yeniden inşa etmek demekti.

Survival was not about fighting alone, but about rebuilding trust and hope.

İçten bir dostlukla, Ali ve Emine, bu soğuk, terk edilmiş dünyada yeni bir başlangıç yaptılar.

With genuine friendship, Ali and Emine made a new beginning in this cold, abandoned world.

Her gece donan sokaklar, yeni umutlarla ısındı.

Every night, the frozen streets were warmed with new hopes.