Soğuk bir kış akşamı, üniversite öğrenci yurdunda, küçük bir oda ışıklar altında parlıyordu.

On a cold winter evening, in the university dormitory, a small room was shining under the lights.

Selim, Zeynep ve Kerem, bu küçük odanın içindeki mutfakta toplanmışlardı.

Selim, Zeynep, and Kerem had gathered in the kitchen inside this small room.

Selim, büyük bir heyecanla arkadaşlarına mantı yapmayı planlamıştı.

Selim had planned to make mantı for his friends with great excitement.

Fakat, o gün olaylar beklenenden farklı gelişecekti.

However, that day events would unfold differently than expected.

Mutfağın tezgahı karmakarışık ve küçüktü.

The kitchen counter was messy and small.

Tencere ve tavalar birbirine karışmış, her yerde açık kitaplar ve ders kağıtları vardı.

Pots and pans were mixed up, and there were open books and study papers everywhere.

Zeynep her zamanki gibi pratik bir şekilde, "Selim, emin misin?

Zeynep, as usual practically, warned Selim by saying, "Selim, are you sure?

Malzemeler eksik görünüyor.

The ingredients seem to be missing.

Pizza söylemek daha kolay olur."

Ordering pizza would be easier."

Ancak Selim, "Yok, yok!

However, Selim rolled up his sleeves confidently, saying, "No, no!

Halledeceğiz bunu!"

We'll manage this!"

Kerem ise tezgahın diğer ucunda malzemeleri toplamaya çalışıyordu ama köşede duran radyodan çalan müziğe eşlik ederek, olduğu yerde dans ediyordu.

Kerem, meanwhile, was at the other end of the counter trying to gather the ingredients, but he was dancing in place, accompanying the music playing from the radio in the corner.

Onun eğlenceli hali diğerlerinin de yüzünü güldürdü.

His playful state made others smile as well.

Selim hamuru açmaya çalışırken, unlar havada uçuştu, bu da ufak bir güldürüye sebep oldu.

As Selim tried to roll out the dough, flour flew in the air, which caused a small burst of laughter.

Malzemeleri karıştırmaya çalışırken birtakım eksikler olduğunu fark ettiler.

While trying to mix the ingredients, they noticed that some were missing.

Selim pes etmeye hiç niyetli değildi.

Selim had no intention of giving up.

"Başka ne bulabiliriz?" diye sordu.

"What else can we find?" he asked.

Kerem araya girerek, "Kalan makarna sosunu kullanalım!" dedi.

Kerem chimed in, "Let's use the leftover pasta sauce!"

Herkesin gülmesiyle birlikte, makarna sosuyla mantı yapma fikri onlara mantıklı gelmeye başladı.

With everyone laughing, the idea of making mantı with pasta sauce started to sound reasonable to them.

Nihayet mantı yarı yarıya pişmişti ki, birden dumanlar yükselmeye başladı.

Finally, the mantı was half-cooked when suddenly smoke began to rise.

Ortalık bir anda panik havasına büründü.

The atmosphere quickly turned to panic.

Zeynep gülerek, "Bir yangın alarmı daha mı Selim?" diye takıldı.

Zeynep joked, "Another fire alarm, Selim?"

Alarm çalınca, komşu odalardan başlarını uzatanlar oldu.

As the alarm went off, neighbors from adjacent rooms poked their heads out.

Herkesin yüzünde şaşkın ama eğlenceli bir ifade vardı.

Everyone had a surprised but amused expression on their faces.

Bütün bu curcuna arasında, sonunda mantıyı yapamayacaklarını kabul ettiler.

Amid all this commotion, they ultimately accepted that they wouldn’t be able to make the mantı.

Selim derin bir nefes aldı ve, "Tamam, pizza siparişi verelim.

Selim took a deep breath and said, "Alright, let's order pizza.

Ama bu eğlenceliydi!"

But this was fun!"

Kerem, "Yanlışlıkla bir dans partisi başlattık," diye ekledi.

Kerem added, "We accidentally started a dance party."

Pizza gelene kadar ışıkları söndürüp küçük bir dans partisi yaptılar.

Until the pizza arrived, they turned off the lights and had a little dance party.

O akşam, Selim, Zeynep ve Kerem’e, arkadaşlarıyla geçirilen zamanın mükemmellikten ziyade huzur ve eğlence getirdiğini hatırlattı.

That evening reminded Selim, Zeynep, and Kerem that time spent with friends brings not perfection but peace and fun.

Doğru malzemeler, doğru mutfak veya tarife ihtiyaç yoktu.

No need for the right ingredients, the right kitchen, or the right recipe.

Önemli olan kahkaha ve dostluktu.

What mattered was laughter and friendship.

Kendi küçük mutfak kazalarında bile arkadaşlarla olmak yeterliydi.

Being with friends was enough, even in their small kitchen accidents.