Cappadocia'nın soğuk kış sabahı, Emre, Leyla ve Zeynep'in arabasıyla yola çıktı.

On a cold winter morning in Cappadocia, Emre, Leyla and Zeynep set out in their car.

Beyaz karlar altındaki peri bacaları, uzaktan masalsı bir güzellik sergiliyordu.

The fairy chimneys covered in white snow presented a fairytale-like beauty from afar.

Emre, içten içe heyecanlıydı; bugün Leyla'ya evlenme teklif etmeyi planlıyordu.

Emre was secretly excited; he was planning to propose to Leyla today.

Yüzüğü cebine koyarken, her şeyin mükemmel olmasını diliyordu.

As he put the ring in his pocket, he wished for everything to be perfect.

Arabada bir süre sessizlik hakim oldu.

A silence reigned in the car for a while.

Leyla, dışarıdaki manzarayı hayranlıkla izlerken, Zeynep ise haritada yol tarifi okuyordu.

Leyla watched the scenery outside with admiration, while Zeynep was reading directions from the map.

"Küçük bir mola verelim mi?" diye sordu Emre.

"Shall we take a little break?" asked Emre.

Diğerleri de bu fikri beğendi ve arabayı kenara çektiler.

The others liked this idea, and they pulled the car over.

Emre, çantasında sakladığı atıştırmalıkları çıkardı.

Emre took out the snacks he had hidden in his bag.

Herkes keyifle atıştırırken, birden Emre'nin yüzü kızarmaya başladı.

While everyone was snacking happily, suddenly Emre's face started to turn red.

"Sanırım fıstık vardı, fark etmedim. Alerjim var..." dedi endişeyle nefes almakta zorlanarak.

"I think there was pistachio, I didn't notice. I'm allergic..." he said with concern, struggling to breathe.

Leyla hemen paniğe kapıldı.

Leyla immediately panicked.

"Ne yapacağız, Zeynep?" dedi, sesi titreyerek.

"What are we going to do, Zeynep?" she said, her voice trembling.

Zeynep hızlı düşündü ve etrafta bir klinik bulmak için telefonunu çıkardı.

Zeynep thought quickly and took out her phone to find a clinic nearby.

"Hemen bir klinik bulmalıyız.

"We need to find a clinic right away.

Haritada yakınlarda bir tane var, acele edelim!" dedi kararlı bir sesle.

There's one nearby on the map, let's hurry!" she said in a determined voice.

Arabaya hızla bindiler ve Zeynep’in tarif ettiği kliniğe doğru yola koyuldular.

They quickly got into the car and set off towards the clinic Zeynep had described.

Emre gittikçe daha kötü görünüyordu ve Leyla'nın içi içini yiyordu.

Emre was looking worse, and Leyla was anxious.

Arabadan inip kliniğe ulaştıklarında, Leyla'nın ceketinin cebinden bir şey yere düştü: Emre’nin teklif ettiği yüzük kutusu.

As they got out of the car and reached the clinic, something fell from Leyla's jacket pocket: the ring box Emre had proposed with.

Klinikteki herkesin gözü Leyla’ya ve yere düşen yüzüğe çevrildi.

Everyone in the clinic's eyes turned to Leyla and the ring that fell to the ground.

Leyla yüzüğü yerden aldı, şaşkın ama duygulanmıştı.

Leyla picked up the ring, surprised but moved.

Emre’nin durumu doktorlar tarafından hızla kontrol altına alındı.

Emre's condition was quickly brought under control by the doctors.

Nefes almakta zorlanmayı bıraktı ve rengi yerine geldi.

He stopped struggling to breathe and his color returned.

Emre'nin zihni bulutlardan arındığında, zor an, tatlı bir anıya dönüştü.

When Emre's mind cleared, the difficult moment turned into a sweet memory.

Leyla yüzüğü elinde sıkıca tuttu ve odaya doğru yürüdü.

Leyla held the ring tightly in her hand and walked toward the room.

"Emre, bu doğru bir an değil ama her şeyin tam da bu şekilde olması belki daha iyi," dedi.

"Emre, this isn’t the right moment, but maybe everything happening this way is better," she said.

Emre yatağında yavaşça doğruldu ve yüzüğü Leyla’ya uzatarak, "Benimle evlenir misin?" diye sordu cesur bir gülümsemeyle.

Emre slowly sat up in his bed and, extending the ring to Leyla, asked with a brave smile, "Will you marry me?"

Odada herkes, hemşireler ve bekleyen diğer hastalar bile, gülümsemeye başladı.

Everyone in the room, even the nurses and other waiting patients, started to smile.

Leyla, "Evet!" dedi gözleri parlayarak, Emre'yi kucakladı.

Leyla said, "Yes!" her eyes shining, and embraced Emre.

Zeynep de derin bir nefes aldı ve arkadaşlarını geniş bir gülüşle izledi.

Zeynep also took a deep breath and watched her friends with a wide smile.

Yavaşça kalkanların arasında Emre, macera peşinde olmanın harika ama dikkatli olmanın daha da önemli olduğunu fark etti.

Among the slowly rising clouds, Emre realized that seeking adventure was wonderful, but being careful was even more important.

Ve Leyla, panik anlarında bile ne kadar güçlü olduğunu anladı.

And Leyla discovered how strong she was even in moments of panic.

İkisi de bu zorluğu geride bırakarak daha da yakınlaştı, gelecek için umutla doluydular, Cappadocia'nın büyüleyici kış manzarasının huzurlu yansıması altında.

Both of them overcame this challenge and grew closer, filled with hope for the future under the peaceful reflection of Cappadocia's enchanting winter landscape.