Valentine's Günü'nde, kış güneşinin altındaki Aphrodisias'ın etkileyici kalıntılarında her şey mükemmel görünüyordu.

On Valentine's Günü, everything seemed perfect among the awe-inspiring ruins of Aphrodisias under the winter sun.

Tarihi sütunlar, soğuk rüzgara karşı yükseliyordu.

The historic columns rose against the cold wind.

Emir, Leyla'yı etkilemek için elinden geleni yapıyordu.

Emir was doing his best to impress Leyla.

Zeynep, Leyla'nın en iyi arkadaşı, fotoğraf makinesiyle etrafta dolanıyordu.

Zeynep, Leyla's best friend, was wandering around with her camera.

Fakat pratik yaparken Emir'i de biraz eğlendirmek istiyordu.

However, while practicing, she also wanted to entertain Emir a bit.

Leyla, ortamdan çok etkilenmişti.

Leyla was deeply impressed by the setting.

"Harika bir seçim yapmışsın Emir," dedi gülümseyerek.

"You've made an excellent choice, Emir," she said with a smile.

Emir’in kalbi mutlulukla doldu.

Emir's heart was filled with joy.

Ancak içten içe yükseklik korkusu onu endişelendiriyordu.

Yet deep inside, his fear of heights was worrying him.

Yine de bu güzel manzarayı kaçırmamalı diye düşündü.

Still, he thought he shouldn't miss this beautiful view.

Emir, yüksek bir kayalığın kenarında romantik bir piknik düzenlemek istedi.

Emir wanted to organize a romantic picnic on the edge of a high cliff.

Leyla'nın tarih tutkusunu iyi biliyordu.

He knew Leyla's passion for history very well.

Zeynep ise arka planda bir şeyler planlıyordu.

Zeynep, on the other hand, was planning something in the background.

Çantasında gizlediği rengarenk uçurtmayı düşündü ve gülümsemeye başladı.

She thought about the colorful kite she had hidden in her bag and began to smile.

Emir, "Gel Leyla, zirveye çıkalım ve manzaranın tadını çıkaralım," dedi.

Emir said, "Come Leyla, let's climb to the top and enjoy the view."

Adımları biraz titrek olsa da, Leyla'nın heyecanı ona cesaret veriyordu.

Although his steps were a bit shaky, Leyla's excitement gave him courage.

Zeynep ise biraz ileriden sırıtarak onları izliyordu.

Zeynep was watching them with a grin from a little further away.

Tam o anda bir rüzgar esti ve Zeynep'in sakladığı uçurtma aniden gökyüzünde belirdi.

At that moment, a gust of wind blew, and the kite Zeynep had hidden suddenly appeared in the sky.

Emir bunu büyük bir kuş sanarak telaşla geriye kaçtı.

Emir mistook it for a big bird and hurriedly stepped back.

Bu kaçış sırasında piknik sepetine çarpınca sepetin içindekiler aşağıya, kayalıklardan uçtu.

During this withdrawal, he bumped into the picnic basket, causing its contents to fly down the cliffs.

Leyla ve Zeynep şaşkınlıkla birbirlerine baktılar, ancak Leyla bu durumu son derece tatlı buldu.

Leyla and Zeynep looked at each other in shock, but Leyla found the situation extremely sweet.

"Emir, sadece bir uçurtmaymış," dedi gülerek.

"It was just a kite, Emir," she said, laughing.

Emir'in yüzü utançtan kıpkırmızı oldu.

Emir's face turned bright red with embarrassment.

Ancak Leyla'nın samimi gülümsemesi onu biraz olsun rahatlattı.

However, Leyla's genuine smile eased him a little.

"Üzgünüm Leyla.

"I'm sorry Leyla.

Seni etkileyemedim," dedi Emir.

I couldn't impress you," said Emir.

Leyla ise, "Beni etkilemeye çalışmana gerek yok, bu anı birlikte yaşadık ve bu benim için yeterli," dedi.

Leyla, however, replied, "You don't need to try to impress me; we experienced this moment together, and that's enough for me."

Zeynep, hemen o anı yakalamak için fotoğraf makinesini çıkardı.

Zeynep immediately took out her camera to capture the moment.

Hep birlikte oracıkta güldüler.

They all laughed right there and then.

Zeynep, "En iyi anılar böyle tuhaf olanlardır," diye ekledi.

Zeynep added, "The best memories are the odd ones like this."

Günün sonunda, Emir Leyla'ya baktı ve "Yavaş yavaş yükseklik korkumu yenebilirim, senin yanında," dedi.

At the end of the day, Emir looked at Leyla and said, "I might slowly overcome my fear of heights, with you by my side."

Leyla elini Emir’in eline uzatarak, "Önemli olan, buradasın ve gerçek sensin," diye yanıtladı.

Leyla reached out her hand to Emir's and replied, "What matters is that you're here and you're real."

Ve böylelikle, günün sonunda hepsi mutlu bir şekilde birlikte vakit geçirdiler.

And so, by the end of the day, they all happily spent time together.

Küçük hatalara ve anlık korkulara rağmen, aşkın ve dostluğun en iyi yanlarını yaşayarak günü tamamladılar.

Despite small mistakes and fleeting fears, they finished the day experiencing the best aspects of love and friendship.

Aphrodisias'ın buz gibi havasında, içlerini ısıtan anılar biriktirdiler.

Amid the icy air of Aphrodisias, they collected memories that warmed them inside.